100 ஆவது ஏவூர்தியும் இஸ்ரோவின் எதிர்காலமும்!

100 ஆவது ஏவூர்தியும் இஸ்ரோவின் எதிர்காலமும்!

• புத்தாண்டின் முதல் ஏவுதலை, 2025 ஜனவரி 29இல் நிகழ்த்தி ‘என்.வி.எஸ்-02’ (NVS-02) என்கிற செயற்கைக்கோளை வெற்றிகரமாக விண்ணில் நிலைநிறுத்தியுள்ளது இஸ்ரோ. இந்த ஏவுதலைத் தனது 100ஆவது முக்கிய ஏவூர்தி செலுத்துதல் எனவும் அடையாளப்படுத்தியுள்ளது. இந்தத் தருணத்தில், இஸ்ரோவின் வரலாற்றையும் வளர்ச்சியையும் சற்றே திரும்பிப் பார்க்கலாம்!

நேருவின் முயற்சி:

• 1969இல் தும்பா என்னும் மீனவக் கிராமத்​துக்கு அருகே சைக்கிளில் சிறு ரக ஏவூர்தியை ஏந்திச் சென்று விண்ணில் செலுத்தி, அதன் தொடர்ச்​சி​யாகப் பல்வேறு அனுபவங்​களைப் பெற்றுப் படிப்​படியாக இந்த நிலையை இஸ்ரோ எட்டியுள்ளது. ஏவூர்​திகள், செயற்​கைக்​கோள்கள், விண்ணகப்​பொருள்​களுக்குச் செல்லும் விண்கலங்கள், ஏவுதளம் போன்ற கட்டமைப்புகள், விண்வெளித் தொழில்​நுட்​பத்தைப் பயன்படுத்தும் திறன் வளர்த்தல், எரிபொருள் போன்ற புதிய பொருள்​களைத் தயாரிக்கும் தொழில்​நுட்பம், மின்னணுக் கருவி முதல் செயற்கை நுண்ணறிவு எனப் பற்பல தளங்களில் இஸ்ரோ போன்ற விண்வெளி நிறுவனங்கள் ஈடுபடும். இவற்றில் ஏவூர்தி நுட்பம் குறித்துப் பார்ப்​போம்.
• நாட்டின் வளர்ச்​சியில் அறிவியல் தொழில்​நுட்​பத்தின் முக்கியப் பங்கை உணர்ந்​திருந்த இந்தியாவின் முதல் பிரதமர் ஜவாஹர்லால் நேரு, அமெரிக்கா, அன்றைய சோவியத் யூனியனுக்குப் பிறகு மூன்றாவது நாடாக இந்தியா​விலும் விண்வெளி ஆய்வைத் தொடங்க ஹோமி பாபாவின் உந்துதலின் பெயரில் ஆதரவு வழங்கி​னார். விண்வெளி ஆய்வுக்கு அகமதா​பாதில் விக்ரம் சாராபாய் நிறுவிய இயற்பியல் ஆய்வு நிறுவனம் தலைமை ஏற்றது.
• இதன் தொடர்ச்​சியாக, நேருவின் ஆதரவில் விக்ரம் சாராபாய் 1962இல் விண்வெளி ஆய்வுக்கான இந்திய தேசியக் குழு (INCOSPAR) என்கிற சிறப்பு நிறுவனத்தை ஏற்படுத்தினர். இந்த அமைப்புதான் 1969இல் இஸ்ரோவாக (இந்திய விண்வெளி ஆய்வு நிறுவனம் - Indian Space Research Organization) மலர்ந்தது. விண்வெளி ஆய்வைத் தொடங்க முதலில் ஏவுதளம் அமைப்பது, ஏவூர்தி வடிவமைத்து உருவாக்கு​வதில் கவனம் செலுத்துவது என முடிவெடுக்​கப்​பட்டது.

படிப்​படியான வளர்ச்​சிகள்:

• மேலே எழும் ஏவூர்தி தற்செய​லாகக் கீழே விழுந்து ஆபத்து ஏற்படலாம். இதைத் தவிர்க்க, ஏவூர்தி செலுத்தும் திசையில் கடல் அல்லது மக்கள் நடமாட்டம் இல்லாத பாலைவனம் இருக்​குமாறு பார்த்​துக்​கொள்​ளப்​படும். எனவேதான் கடற்கரை நகரமான திருவனந்​த​புரம் முதல் ஏவுதளம் அமைக்கத் தெரிவுசெய்​யப்பட்டது. அங்கே தும்பா நிலநடுக்​கோட்டு ஏவூர்தி ஏவுதளம் நிறுவப்​பட்டது. இந்தத் தளத்திலிருந்து முதல் ஏவூர்தி 1963 நவம்பர் 21இல் விண்ணை நோக்கிச் சீறிப் பாய்ந்தது.
• முதலில் ஏவப்பட்ட ஏவூர்​திகள் எல்லாம் சோவியத் யூனியன், ஃபிரான்ஸ் அளித்த சிறு ரக ஏவூர்​தி​கள்​தாம். 100 கி.மீ. உயரத்தைத் தாண்டி​னால்தான் விண்வெளி வரும். இவை 20 அல்லது 30 கி.மீ. வேகத்​துக்கு மேலே செல்லும் திறன் கொண்டவை அல்ல. எனினும் ஏவூர்தி சீறிச் செல்லும்போது அதனைக் கண்காணித்துக் கட்டுப்​படுத்தி, குறிப்​பிட்ட திசை நோக்கிச் செலுத்தும் திறனை இந்தியர்கள் முதலில் வளர்த்​துக்​கொண்​டனர். அடுத்த இரண்டு வருடங்​களிலேயே சுயமாகச் சிறு ரக ஏவூர்திகள் தயாரிக்கக் கற்றுக்​கொண்​டனர்.
• இவை 5 முதல் 20 நிமிடங்கள் பரவளையப் பாதையில் விண்ணில் சீறிச் செல்பவையாக இருந்தன. இதில் சிறு கருவிகளை வைத்து உயர் வளிமண்டலம் குறித்தும் எப்போதும் விண்ணிலிருந்து மழைபோலப் பொழிந்​து​கொண்​டிருக்கும் காஸ்மிக் கதிர்கள் குறித்தும் ஆய்வுகளை நடத்தினர். ‘ரோகிணி-75’ (RH-75) ஏவூர்​திதான் முதன்​முதலில் இஸ்ரோ சொந்தமாகத் தயாரித்த ஏவூர்தி.
• திட எரிபொருளைக் கொண்டு இயங்கிய இதன் தடிமன் 75 மில்லிமீட்டர் - எனவேதான் RH-75. 1967 நவம்பர் 20இல் முதன்​முதலில் விண்ணை நோக்கி ஏவப்பட்டது. அதன் பின்னர், மேலும் திறன் கொண்ட ‘ஆர்ஹெச்​-100’, ‘ஆர்ஹெச்​-125’ முதலிய ஏவூர்​திகள் வடிவமைத்து இஸ்ரோ வெற்றிகண்டது. பல்வேறு விண்வெளித் தொழில்​நுட்​பங்​களைக் கற்றுக்​கொள்ள இந்தச் சிறு ரக ஏவூர்​திகள் உதவின.
• வலிமை கொண்ட ஏவூர்​தி​களைக் கிழக்கு முகமாகச் செலுத்து​வதுதான் லாபம். மேற்கி​லிருந்து கிழக்​காகச் சுழலும் பூமியில் கிழக்கு முகமாக ஏவூர்​தியைச் செலுத்​தி​னால், பூமியின் வேகமும் ஏவூர்​திக்கு உந்துதல் தந்து மேலும் திறமாகச் செயல்​படும். எனவே, கிழக்குக் கடற்கரை ஓரம் ஸ்ரீஹரிகோட்டா தெரிவுசெய்​யப்​பட்டு, அங்கே ஏவுதளம் உருவாக்​கப்​பட்டது.
• ‘ஆர்ஹெச்​-200’ வரையுள்ள சிறு ரக ஏவூர்​திகளை தும்பா​விலிருந்து ஏவ முடியும். அதைவிட வலிமை வாய்ந்த ஏவூர்​திகள் ஸ்ரீஹரிகோட்டா, ஒடிஷாவின் பாலாசோர் அல்லது தற்போது தமிழ்​நாட்டில் அமைக்​கப்​பட்டு​வரும் குலசேகரப்​பட்​டினம் போன்ற ஏவு தளங்களி​லிருந்து ஏவப்படும்.

சுய முயற்சி:

• ஒருகட்​டத்​தில், விண்ணில் செயற்​கைக்கோளை நிலைநிறுத்தும் திறன் கொண்ட ஏவூர்தி வடிவமைப்பு குறித்து இஸ்ரோ கவனம் செலுத்தத் தொடங்​கியது. 40 கிலோ பொதியைச் சுமார் 300 – 400 கி.மீ. உயரத்தில் தாழ் விண்வெளிப் பாதையில் செலுத்தும் திறன் கொண்ட, நான்கு நிலைகள் கொண்ட செயற்​கைக்கோள் செலுத்தி ஏவூர்தியான ‘எஸ்.எல்​.​வி-3’ 1980இல் வடிவமைக்கப்பட்டது. ஐந்து நிலைகளுடன் 150 கிலோ பொதியை எடுத்​துச்​சென்று, தாழ் விண்வெளிப் பாதையில் செலுத்தும் திறன் கொண்ட ‘ஏ.எஸ்​.எல்​.வி.’ வகை ஏவூர்​திகளை 1980இன் இறுதிப் பகுதியில் வடிவமைத்​தனர்.
• இந்த இரண்டு ஏவூர்​தி​களும் தற்போது பயன்பாட்டில் இல்லை. அடுத்த கட்டமாக, மூன்றாம் தலைமுறை முனையச் செயற்​கைக்கோள் செலுத்தும் ஏவூர்தி (பி.எஸ்​.எல்​.வி.) வடிவமைக்​கப்​பட்டது. 1993 செப்டம்பர் 20இல் இதன் முதல் வெள்ளோட்டம் மேற்கொள்​ளப்​பட்டது.
• அதுமுதல் இதுவரை 61 முறை ஏவப்பட்​டதில் 58 தடவை வெற்றி; 2 தோல்வி, 1 பகுதியளவு வெற்றி கிடைத்​துள்ளது. உலகில் நம்பகத்​தன்மை கொண்ட ஏவூர்​தி​களில் பி.எஸ்​.எல்.வி. ஒன்று. எனவேதான் பல்வேறு நாடுகளும் தனியார் நிறுவனங்​களும் பி.எஸ்​.எல்.வி. மூலம் தங்கள் விண்கலங்களை விண்ணில் செலுத்து​வதற்குப் பேரார்வம் காட்டு​கின்றன.
• அதிக நிறை கொண்ட விண்கலங்களை விண்ணில் செலுத்த கிரையோஜெனிக் எரிபொருளைப் பயன்படுத்திச் செயல்​படும் இன்ஜின்கள் தேவை. சோவியத் யூனியன் இதைத் தர முன்வந்தது. ஆனால், அமெரிக்கா தடை போட்டுத் தடுக்க முனைந்தது. இதற்கிடையில் சோவியத் யூனியன் சிதறுண்டது.
• சில இன்ஜின்கள் மட்டுமே இதனால் கிடைத்தன. அதை வைத்து இஸ்ரோ சுய முயற்​சியைத் தொடங்​கியது. தோல்வி​களைப் பொருட்​படுத்​தாமல் முயன்று, திறம்படச் செயல்​படும் இன்ஜின்களை வடிவமைத்துச் சாதனை புரிந்தது. இப்படிப் பல்வேறு வெற்றிகள் கிடைத்தன.
• பின்னர், திறன்​வாய்ந்த சி25 (C25) கிரையோஜெனிக் இன்ஜினை வடிவமைத்து அடுத்த ரக ஜி.எஸ்​.எல்.வி. (GSLV mk3) தயாரிக்​கப்​பட்டது. ஜிடிஓ நிலைக்கு 4,300 கிலோ பொதியையும் தாழ் விண்வெளிப் பாதைக்கு 10,000 கிலோ பொதியையும் எடுத்துச் செல்லும் LVM3 என்றும் அழைக்​கப்​படும் இந்த ஏவூர்​தியைக் கொண்டுதான் ‘சந்திர​யான்’ தரையிறங்கும் திட்டம் மேற்கொள்​ளப்​பட்டது. மனிதர்களை ஏந்திச் செல்லும் ககன்யான் விண்கலத்​தையும் இந்த ஏவூர்​திதான் விண்ணுக்குச் செலுத்​தும்.
• இதற்கிடை​யில், மறுபடி சிறு ரக ஏவூர்​தி​களுக்கு மவுசு ஏற்பட்​டுள்ளது. கையடக்கச் செயற்​கைக்​கோள்​களின் வருகைக்குப் பிறகு, இந்த ரகப் பொதிகளை ஏந்திச் செல்ல எஸ்எஸ்​எல்வி என்னும் ‘சிறு செயற்​கைக்கோள் செலுத்தும் ஏவூர்​தி’யையும் இஸ்ரோ வடிவமைத்​துள்ளது. இந்த ரக ஏவூர்​தி​கள்தான் குலசேகரப்​பட்​டினத்​திலிருந்து ஏவப்படும்.
• ரோகிணி வகை சிறு ரக ஏவூர்​தி​களைத் தவிர்த்து, ஸ்ரீஹரிகோட்​டா​விலிருந்து ஏவப்பட்ட பிஎஸ்​எல்வி, ஜிஎஸ்​எல்வி போன்ற ஏவூர்​தி​களின் எண்ணிக்கை 100. அளவில் பெரிய இந்தியச் செயற்​கைக்​கோள்களை மேலை நாட்டு ஏவூர்தி மூலம்தான் நாம் ஏவுகிறோம். இதைத் தவிர்க்க இஸ்ரோ அடுத்து பெரிய கனவை உருவாக்கி​யுள்ளது. இதற்காக ஐந்தாம் தலைமுறை ஏவூர்தியை வடிவமைத்து வருகிறது. ஸ்கிரம்​ஜெட், ரேம்ஜெட் போன்ற அதிநவீன ஏவூர்தி இன்ஜின்கள் குறித்தும் ஆய்வுசெய்து வருகிறது. இஸ்ரோவின் விண்வெளி வெற்றிகள் தொடரட்டும்​!

நன்றி: இந்து தமிழ் திசை (31 – 01 – 2025)