ஆ.இரா.வேங்கடாசலபதி நேர்காணல்
- சாகித்திய அகாடமி விருது, வரலாற்று ஆய்வாளர் ஆ.இரா.வேங்கடாசலபதிக்கு அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. வ.உ.சி. பாரதி, புதுமைப்பித்தன் உள்ளிட்ட ஆளுமைகள் குறித்த இவரது ஆய்வுகள் அறியப்பட்டவை. ஆங்கிலத்திலும் கட்டுரை நூல்களை எழுதிவருகிறார். ஆய்வின் செறிவுக்காகவும் சுவாரஸ்யமான எழுத்துநடைக்காகவும் மதிக்கப்பட்ட க. கைலாசபதி போல் கல்விப்புல எல்லையைக் கடந்த ரசிகர்கள் சலபதிக்கும் உண்டு. இவர் எழுதிய ‘திருநெல்வேலி எழுச்சியும் வ.உ.சியும்-1908’ நூலுக்காகவே இந்த விருது. அது குறித்து மேற்கொண்ட நேர்காணல் இது.
இம்முறை புனைவு அல்லாத படைப்புக்கு விருது வழங்கப்பட்டுள்ளது...
- தொ.மு.சி. ரகுநாதன் எழுதிய ‘பாரதி: காலமும் கருத்தும்’ விருது பெற்ற நாற்பது ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு ‘திருநெல்வேலி எழுச்சியும் வ.உ.சி.யும்’ நூலுக்காகப் பெறுகிறேன். நான் இலக்கிய உலகில் அடியெடுத்துவைத்த காலத்தில் ரகுநாதன்மீது பெரிய பிரமிப்பு இருந்தது. அவருடைய பாரதி நூல்களைப் படித்துப் பித்து பிடித்தது போல் திரிந்திருக்கிறேன். வ.உ.சி.யைத் தேடிச்சென்றுதான் ஆராய்ச்சியாளனாக மாறினேன். எனவே வ.உ.சி. பற்றிய நூலுக்காக விருது கிடைத்திருப்பது மகிழ்ச்சி. முற்றிலும் எதிர்பாராதது என்பதில் கூடுதல் மகிழ்ச்சி. இளைய தலைமுறை ஆராய்ச்சியாளர்களுக்கு இது உற்சாகத்தைத் தரும் என்ற நம்பிக்கையும் எனக்கிருக்கிறது.
1908இல் வ.உ.சி.க்காக திருநெல்வேலி மக்களிடையே உருவான எழுச்சியை உங்கள் நூல்தான் முதன்முதலாகப் பதிவு செய்தது...
- வ.உ.சிதம்பரனார் குறித்த ஆய்வு, திருநெல்வேலி எழுச்சியைப் பற்றி அறியச் செய்தது. 1984இல் வ.உ.சி. பற்றிய தரவுகள் தேடி சென்னை எழும்பூரில் உள்ள வரலாற்று ஆவணக் காப்பகத்துக்குச் சென்றபோது, ஆறு மாதங்களுக்குள் ஆய்வை முடித்து ஓராண்டுக்குள் ஒரு நூலை எழுதி முடித்துவிடலாம் என்று நினைத்தேன்.
- ஆனால், அந்தத் தேடல் ஆண்டுக் கணக்கில் தொடரும் என எதிர்பார்க்கவில்லை. அந்தளவுக்கு வ.உ.சி. பற்றி புதுப்புதுத் தகவல்கள் கிடைத்தன. இனியும் தரவுகள் கிடைக்கக்கூடும். வ.உ.சி.யின் வீச்சு அத்தகையது. வ.உ.சி. கடிதங்களை 1984இல் பதிப்பித்தேன். அப்பொழுதே திருநெல்வேலி எழுச்சியைப் பதிவுசெய்யும் வகையில் நீண்ட கட்டுரை ஒன்றையும் எழுதினேன்.
- அக்காலத்தில் இது போன்ற எழுத்துகளுக்கு வெளியீட்டு வாய்ப்பே கிடையாது. 1986இல் வ.உ.சி. பெயரில் தூத்துக்குடி மாவட்டம் உருவாக்கப்பட்டபோது அதற்கான தொடக்க விழா தூத்துக்குடியில் நடைபெற்றது. அங்குச் சென்றிருந்தபோது, முன்னோடி ஆய்வறிஞர் ஆ. சிவசுப்பிரமணியன் வீட்டில் ஒரு வாரம் தங்கி, தீவிரமான உரையாடலில் ஈடுபட்டேன்.
- ஆங்கிலேய அரசை எதிர்த்துப் போராடிய வ.உ.சி. மீது மக்கள் எந்தளவுக்கு அன்பும் மதிப்பும் கொண்டிருந்தனர் என்பதை வெளிப்படுத்தும் திருநெல்வேலி எழுச்சி நிகழ்வுகளைப் பதிவுசெய்ய வேண்டும் என்கிற உந்துதல் ஏற்பட்டது. அந்த வேகத்தில் எழுதினேன். ‘வ.உ.சி.யும் திருநெல்வேலி எழுச்சியும்’ என்ற சிறு நூலாக அது அமைந்தது.
இந்த நூலுக்கான வரவேற்பு எப்படி இருந்தது?
- 1987இல் இந்நூலை அறிஞர் மே.து.ராசுகுமார் தனது ‘மக்கள் வெளியீடு’ மூலம் வெளியிட்டார். 96 பக்கம்தான். 30 பக்கத்திற்கு மேல் பிற்சேர்க்கைகள். விலை ரூ.10். நூலக ஆணை கிடைக்கவில்லை. ஒரு மதிப்புரைகூட வந்ததாக நினைவில்லை. நூலைப் படித்துவிட்டு சுந்தர ராமசாமி எனக்கு ஒரு கடிதம் எழுதி அனுப்பினார்.
- இளம் புதுக்கவிஞர் ஒருவர், ‘ஆய்வு நூல் என்கிறீர்கள். படித்தால் புதினம் போல இருக்கிறதே” என்றார். தனிப்பிரதிகளாக முற்போக்கு இலக்கிய வட்டாரங்களில் நூல் பரவியது. ஆயிரம் பிரதிகள் விற்றுத் தீர ஆறேழு ஆண்டுகளுக்கு மேலாயின. தமிழகம் கண்ட விடுதலைப் போராட்டத்தின் ஒரு முக்கியமான பகுதியும் வ.உ.சி.யின் வாழ்க்கையில் ஒரு திருப்புமுனையுமாகத் திருநெல்வேலி எழுச்சியைக் கூறலாம்.
- ஆங்கிலேய அதிகாரிகளுக்கு அடங்கி நடந்த மக்களிடையே வ.உ.சி.யின் தாக்கத்தால் ஆங்கிலேயர்களை நோக்கிய எதிர்ப்பு, அலட்சியம், சட்ட மீறல்கள் போன்றவை உருவாகின. இந்த மாற்றம் ஆங்கிலேயரது அதிகார மனநிலைக்குப் பெரும் அடியாக இருந்தது. வ.உ.சி. கைது செய்யப்பட்டபோது திருநெல்வேலி ஒரு போர்க்களம் போல மாறியது.
- காவல் நிலையம் உள்ளிட்ட அரசாங்கக் கட்டடங்கள் தாக்கப்பட்டன. ஆங்கிலேயர்கள் தங்கள் குடும்பத்தினருடன் பொது இடங்களில் நடக்கவும் அஞ்சினர். மக்களுக்குப் பயந்து அவர்கள் இரவில் தூங்குவதற்குக் கப்பலுக்குச் சென்றுவிடுமளவுக்கு தூத்துக்குடியில் நிலைமை இருந்தது. வ.உ.சி.யின்பொருட்டு இப்படிப்பட்ட கொந்தளிப்பு மிக்க நிகழ்வுகள் திருநெல்வேலியில் அரங்கேறின என்பதை முதன்முதலாக வெளிச்சத்துக்குக் கொண்டுவந்ததில் இந்நூலின் பங்களிப்பைத் தமிழகம் உணரப் பல ஆண்டுகள் ஆகின.
- ‘காலச்சுவடு’ கண்ணன் மறுபதிப்பு வெளியிட விரும்பினார். டெல்லி, கொல்கத்தா, லண்டன், பாரிஸ், அமெரிக்கா, அயர்லாந்து ஆகிய இடங்களில் உள்ள ஆவணக் காப்பகங்களிலும் நூலகங்களிலும் வ.உ.சி. குறித்த தரவுகள் கிடைத்திருந்தன. ஒரு வரலாற்று மாணவனாகவும் ஆசிரியனாகவும் எனக்குக் கிடைத்த பயிற்சியும் என் பார்வையைச் செழுமைப்படுத்தியிருந்தது. எனவே, இரண்டாம் பதிப்பாக வெளியிட விரும்பவில்லை. நூலை விரிவாக்கியும் மாற்றியும் எழுதினேன். மூன்று மடங்கு பெரியதாக, 250 பக்க அளவில், அது ஒரு புதுநூலாக, ‘திருநெல்வேலி எழுச்சியும் வ.உ.சி.யும், 1908’ என மாறிவிட்டது.
வ.உ.சி.யை நோக்கி உங்களை வழிநடத்தியது எது?
- ஒரு நடுத்தர வர்க்கச் சிறுவனான என்னை வ.உ.சி.யின் தன்னலமற்ற தியாகமும் வினையாற்றலும் ஈர்த்தன. ஆங்கிலேயர்களின் ஆதிக்கத்தைப் பொருளாதார நோக்கில் எதிர்கொள்ள வ.உ.சி. கப்பல் நிறுவனம் நடத்தியதும், பல இழப்புகளுக்கு உள்ளானதும் காவியத்தன்மை கொண்டது. வரலாற்றில் அவர் ஒரு துயர நாயகன். ‘காற்றடிக்கும் பக்கமெல்லாம் போகும் நீர்மை (குணம்) வ.உ.சி.யிடம் இல்லை’ எனத் திரு.வி.க. கூறியதுதான் எவ்வளவு பொருத்தமானது. வ.உசி. குறித்த ஆய்வு என்னைத் தமிழக, இந்திய வரலாற்றுக்கு இட்டுச் சென்றது. இந்த விருது, வ.உ.சி.க்கு அளிக்கப்பட்ட மரியாதையாகவே பலரும் நினைப்பதாகத் தோன்றுகிறது. அது எனக்குப் பெரும் மனநிறைவை அளிக்கிறது.
நன்றி: இந்து தமிழ் திசை (23 – 12 – 2024)