தமிழில் அறிவியல் புனைவுகள்
- அறிவியல் புனைகதை உலகம் என்பது இன்று உலக அளவில் பிரம்மாண்டமாக வளர்ந்து நிற்கும் இலக்கியத்துறை. கேம்ரிட்ஜ், ஆக்ஸ்போர்டு, பிரின்ஸ்டன் போன்ற பல்கலைக்கழகங்களில் தனி பட்டப் படிப்புகள் இதற்காக வந்துவிட்டன. அறிவியல் தொழில்நுட்பம் விண்வெளிக் காலப் பயணம், இணை பிரபஞ்சங்கள், வேற்றுக் கிரக வாழ்க்கை என்று கற்பனை செய்யும் இந்த உலகம் குறித்து அடிப்படைகளைத் தனியாக அறிமுகம் செய்ய வேண்டிய அவசியம் இல்லாத அளவிற்குப் பரவலாக இன்று அறியப்பட்டுள்ளது.
- உலக பிரசித்திபெற்ற புக்கர் பரிசை, கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாக அறிவியல் புனைகதை நாவல்கள்தான் வென்று வருகின்றன. புலிட்ஸர் பரிசின் புனைகதைப் பரிசைக் கடந்த நான்கு ஆண்டுகளாக அறிவியல் புனை கதைகள்தான் வென்றுவருகின்றன. உலக அளவில் இலக்கியப் போக்குகளை உள்வாங்கிக்கொண்டு தரமான படைப்புகளைத் தருவதில் எப்போதுமே தமிழ் இலக்கிய உலகம் பின்தங்கியது இல்லை. அறிவியல் புனைகதைகள் வகைக்கும் அது பொருந்தும்.
- தமிழில் அறிவியல் புனைவுகளின் காலத்தை, சுஜாதாவுக்கு முன்பு, சுஜாதாவுக்குப் பின்பு என்று பிரித்துப் பார்க்கலாம். அறிவியல் சிறுகதை ஒன்றை முதலில் எழுதிய எழுத்தாளர் யார் என்பதில் வழக்கம் போல் தமிழில் சர்ச்சை நிலவுகிறது. பாரதியார் ‘காட்டு நாய் வீட்டு நாய்’ என்று ஒரு கதை எழுதினார். வனத்திலிருந்து வெளியேறிய ஒரு ஓநாய் வீட்டு நாயோடு உரையாடுவதுதான் கதை. அற்புதமான இந்தக் கதையின் இறுதியில் விடுதலை வேட்கையை இந்த அறிவியல் புனைவோடு இணைத்து விதைத்து இருப்பார் பாரதி. இதனடிப்படையில் பாரதிதான் பிதாமகர் என்பது தெளிவு. இந்தக் கதையை பாரதி 1919இல் எழுதிவிட்டார்.
- பிற்காலத்தில் அறிவியல் புனைவுகளை உள்வாங்கிக் கொண்டு தமிழில் அதற்கான முயற்சிகளை க.நா.சு. போன்றவர்கள் திரும்பவும் தொடங்கினார்கள். 1950களில் பலவகையான முயற்சிகள் தமிழில் மேற்கொள்ளப்பட்டன. கல்வி கோபாலகிருஷ்ணன், மாத்திரை சாப்பிட்டு எறும்பு அளவு ஆகி விடும் ஒரு சிறுவனைக் குறித்து அறிவியல் கதை எழுதினார். அவரது ‘பறக்கும் பாப்பா’ அறிவியல் புனைவு, வாண்டுமாமா எழுதிய ‘காட்டு சிறுவன் கந்தன்’, ‘மந்திரக் கம்பளம்’, பெ.நா.அப்புசாமி எழுதிய ‘பறக்கும் ரயில்’ மாலன் எழுதிய ‘வித்வான்’ சிறுகதை என்று தமிழில் அறிவியல் புனைவுகள் தொடர்கின்றன. ஆனால், இந்தக் காலக்கட்டத்தில் எழுதியவர்கள் அறிவியல் புனைகதைகள் என்று சொல்லிக்கொண்டு எழுதவில்லை அறிவியலும் இருக்கும் கதைகள் என்றுதான் அவற்றை நாம் அழைக்க வேண்டும்.
- விஞ்ஞானக் கதை என்பதைத் தெளிவாகப் புரிந்துகொண்டு எழுதிய தமிழின் முதல் எழுத்தாளர் சுஜாதா. மற்றொரு காலத்தில் மற்றொரு சூழ்நிலையில் இந்தக் கதைகள் நடைபெற்றாலும் நாம் அடையாளம் கண்டு கொள்ளக்கூடிய சமூக உணர்வுகளை இந்தக் கதைகள் சொல்லும். இவற்றின் ஊடாக மெல்லிதான சித்தாந்த தத்துவப் பின்னணிகளும் தென்படும். கதைகளில் சொல்லப்படும் எதிர்காலங்கள், சாத்தியக்கூறுகளே என்பதைத் தெளிவாக முன்வைத்தவர் சுஜாதா. ஏறத்தாழ160க்கும் மேற்பட்ட விஞ்ஞான கதைகளை அவர் எழுதியுள்ளார். ‘ஜீனோ’ போன்ற அவரது அறிவியல் தொடர்கள் பெரிய அளவிற்குப் பேசப்பட்டவை. அறிவியலை வெகுஜன வாசிப்புக்கு எடுத்துச் சென்ற பெருமை அவரையே சேரும்.
- 1980களின் இறுதியான எனது கல்லூரிக் காலங்களில் சுஜாதாவால் ஊக்குவிக்கப்பட்டு அறிவியல் புனைவுகளை எழுதத் தொடங்கினேன். என்னைப் போல் ஒரு 60, 70 இளைஞர்களையாவது சுஜாதா உருவாக்கியிருப்பார். ஆனால், நாங்கள் எழுதுவதற்கும் சுஜாதாவிற்கும் சிறு வேறுபாடு உண்டு. அறிவியல் புனைவுகள் என்கிற அந்த அமைப்பிற்குள் நம்முடைய சமூகத்தின் அவலங்கள், போராட்டங்கள், அரசியல் என்று கலப்பது எங்கள் உத்தி. அரசியலோடு தொடர்பில்லாத அறிவியல் புனைவுகளைப் படைப்பதால் என்ன பயன்?
- இன்று சிறுகதை, நாவல், கவிதை, திரைப்படம் என அனைத்து வடிவங்களிலும் அறிவியல் ஆக்கம் தமிழில் வளர்ந்துவருகிறது. இந்த ‘சாட் ஜீபீடி’ யுகத்தில் தொழில்நுட்பம் இல்லாமல் பெரும்பான்மை வாழ்க்கை சாத்தியமில்லை. பாடப் புத்தகங்களில்கூட ‘க்யூ ஆர் கோடு’ நுழைந்துவிட்ட நிலையில் சைபர் பங்க் என்னும் உலக அளவில் அறியப்படும் துணைவகை உட்பட தமிழில் இன்று சாத்தியமாகிறது.
- இத்தகைய நம்பிக்கையை இரா.முருகன், தமிழ் மகன், ராஜ் சிவா, க. சுதாகர் ஆகியோரது எழுத்துகள் தருகின்றன. இணையத்தைப் பயன்படுத்தும் உலக மொழிகளின் பட்டியலில் தமிழ் ஆறாம் இடத்திற்கு வந்துவிட்டது. இந்த நிலையில் அறிவியல் மனப்பான்மையை விதைக்கும் இலக்கியம் என்பதை நோக்கி இந்தத் துறை பயணிக்க வேண்டும்.
நன்றி: இந்து தமிழ் திசை (29 – 12 – 2024)