திறனாய்வுத் திசைவெளி
- இலக்கியங்கள் வாழ்க்கையைத் திறனாய்வு செய்கின்றன. திறனாய்வுகள் இலக்கியங்களை வாழ்விக்க வைக்கின்றன. இலக்கியத்தை அதன் புலப்பாட்டு நுட்பங்களுடன் பண்பாட்டுப் பெருமதிகளுக்குள் இட்டுச்செல்வது திறனாய்வே. தனிமனிதப் படைப்பான இலக்கியத்தை ஒரு சமூகப் பண்டமாக மாற்றுவது திறனாய்வின் பணியாகிறது. படைப்பு – படைப்பாளன் - நுகர்வு ஆகிய மூன்று தரப்புக்கும் அறிவு - உணர்வுப் பாலமாகத் திறனாய்வு அமைகிறது.
- திறனாய்வின் தொடக்கம் ரசனைதான். ஆனால், அதுவே முடிவல்ல. வாழ்க்கையை, அதன் பன்முகக் கோணங்களை வெளிப்படுத்தும் இலக்கியப் படைப்பைச் சமூகமயப்படுத்துவது திறனாய்வே. நவீனத் திறனாய்வின் தடங்கள் என்று பார்க்கிறபோது, தொடக்கத்தில் கம்பன், பின்னர் கம்பனில் இருந்து இளங்கோ, அதற்குப் பின்னர் வள்ளுவன் என்று படைப்பாளர்களின் ஆக்கத்திறனில் மையமிட்டது. பின்னர் பாரதி, புதுமைப்பித்தன் வரை அது தொடர்ந்தது.
- ரசனை முறைமை, கவித்துவக் கொண்டாடுதல் எனத் தொடங்கி கருத்தியல் வளர்ச்சி நிலைகள் பல உருவாயின. தேசியம், திராவிடம், காந்தியம், மார்க்சியம், தமிழ் அடையாளம் எனக் கொள்கைகள்வழி படைப்புகளை அணுகும் நிலை ஏற்பட்டது. உளவியல் தொடங்கிச் சமூகவியல், மீமெய்ம்மையியல், அமைப்பியல், பின் அமைப்பியல், பின் நவீனத்துவம், பின் காலனியம் எனக் கோட்பாடுகளும் அணுகுமுறைகளும் திறனாய்வினை இறுகப்பற்றிக் கொண்டன.
- தமிழில் இலக்கிய இதழ்கள் படைப்பிலக்கியங்களோடு திறனாய்வுகளின் நோக்கு நிலைகளையும் தீர்மானித்தன. ‘மணிக்கொடி’, ‘எழுத்து’, ‘கசடதபற’, ‘வானம்பாடி’, ‘ஆராய்ச்சி’, ‘நிறப்பிரிகை’, ‘நிகழ்’, ‘மேலும்’ எனப் பட்டியல் நீளும். திருமணம் செல்வ கேசவராய முதலியார் தொடங்கி தெ.பொ.மீனாட்சிசுந்தரனார், மு.வரதராசனார் என நிலைபெற்றது கல்விப்புலத் திறனாய்வு.
- சி.சு.செல்லப்பா தொடங்கி சுந்தரராமசாமி, இன்றைய எழுத்தாளர்கள் வரை படைப்பாளர்களே திறனாய்வாளர்களாகவும் திகழ்வதும் நடந்தது. க.நா.சுப்ரமண்யம், தருமு சிவராம், வெங்கட் சாமிநாதன் என்று திறனாய்வினைத் தீவிரத்தன்மையில், குழுக் கண்ணோட்டத்தில் கருதியதும் தமிழ்த் திறனாய்வுத் தளத்தில் உண்டு. நா.வானமாமலை, தொ.மு.சி.ரகுநாதன், க.கைலாசபதி, கா.சிவத்தம்பி, ஞானி, கோ.கேசவன், அ.மார்க்ஸ், ஆ.சிவசுப்பிரமணியன் போன்றோர் மார்க்சிய சமூகவியல் அக்கறையுடன் செயல்பட்டனர்.
- தமிழகப் பல்கலைக்கழகங்களில் கல்வியாளர்களாக விளங்கிய பேராசிரியர்கள் பலர் திறனாய்வுப் பாடநூல்களையும், கோட்பாட்டு நூல்களையும் படைத்தளித்தனர். தமிழ்த் திறனாய்வின் புதுத் தடங்களையும் கண்டனர். தி.சு.நடராசன், க.பஞ்சாங்கம் போன்றவர்கள் இதில் முக்கியமானவர்கள். இன்று இந்நிலை அருகிவிட்டது. ஆனால், கல்லூரிகளில் பணியாற்றும் இளம் பேராசிரியர்கள் பலர் நவீனத் திறனாய்வு சார்ந்து இயங்குவது நம்பிக்கை அளிக்கிறது.
- தமிழின் தொடக்கக் கால எழுத்தாளர்கள் புதுமைப்பித்தன், கு.ப.ரா., மெளனி, தி.ஜா, ஜெயகாந்தன் வரைக்கும் தனித்த படைப்பாளிகள் பற்றிய தொடர்ந்த திறனாய்வுகள் வெளிவந்தன. இவர்களின் படைப்புகள் பற்றிய மதிப்பீடுகள் முன்வைக்கப்பட்டன. ஆனால், இன்று நம்முன் தீவிரமாகச் செயல்படும் எழுத்தாளர்கள் பற்றிய முழுமையான, தொடர் திறனாய்வுகள் இல்லை என்பது கவலையளிக்கிறது.
- இன்று மனித வாழ்வு மிகவும் சிக்கலுக்கு உள்ளாகிவிட்டது. மனிதன் பிளவுண்டு கிடக்கிறான். மனித உறவுகள் சிதிலமடைந்து உள்ளன. மனித மதிப்புகள் காணாமல் போய்விட்டன. நுகர்வுவெறி ஆட்டிப் படைக்கிறது. வாழ்க்கை மாசடைந்து நலிந்ததுபோலவே, சூழலும் நச்சுப்பட்டு விட்டது. இந்தத் தருணத்தில் மொழிசார் கலையான இலக்கியம் என்ன செய்துவிட முடியும்? இது இன்றைய படைப்பின் சவால்.
- இன்றைய படைப்பிலக்கியங்கள் மொழியிலும், மொழிதலிலும் வண்ணமயமாகி வருகின்றன. நவீன உலக வாழ்க்கையின் ரேகைகள் படிந்த படைப்புகள் நுட்பமும் அழகும் கூடிவரப் படைக்கப்படுகின்றன. இவற்றைத் திறனாய்வு செய்வது பெரும் உழைப்புச் செயல்பாடு. பல்துறை அறிவும் - அனுபவமும் - தேடலும் இன்றி இன்றைய இலக்கியங்களைத் திறனாய்வு செய்ய இயலாது.
- இன்றைய சமூகத் தேவைகள் தலித்தியம், பெண்ணியம் முதலியவற்றை அறிவுசார் அணுகல்முறைகளாகக் கொண்டுவந்து சேர்த்துள்ளன. கட்டவிழ்ப்பு, மறுவாசிப்பு, மற்றமை பற்றிய கரிசனம், விளிம்புநிலை நோக்கு, அடையாள மீட்பு ஆகியவை இன்றைய திறனாய்வின் திசையைக் கூர்மைப்படுத்துகின்றன. திறனாய்வும் ஒரு வகையில் படைப்புதான்.
- இன்றைய படைப்பும் திறனாய்வும் வளர ‘இலக்கியக் கல்வி’ பற்றிய அக்கறை அவசியம். கல்வி நிலையங்களில் ‘இலக்கியக் கல்வி’ என்பது வேலை பெறுவதற்கான ஒரு பாடமாகச் சுருங்கி விட்டது. அதிலும்கூட பண்டைய இலக்கியங்கள் பற்றிய மரபான கற்கை நெறி நம்மிடம் உண்டு. ஆனால் நவீன இலக்கியங்களை, அவற்றின் பன்முக ஆற்றல்களைப் பற்றிய கவனம் குறைவு. நவீனக் கவிதையை, கதையை, உரைநடையை உணர்ந்து, உள்வாங்கி வெளிப்படுத்தும் கற்றல் - கற்பித்தல் முறைமை உருவாகவில்லை.
- இலக்கியக் கற்கை நிகழாமல், இலக்கியத் திறனாய்வு மேம்படாது. இலக்கியத் திறனாய்வு வெறுமனே இலக்கிய விவரிப்பு - இலக்கிய அறிமுகம் எனச் சுருங்கிவிடக் கூடாது. அதுவே இலக்கிய வரலாற்றுக்கு அடிப்படை. சமூக வரலாற்றுக்கு எடுகொள். இலக்கியம் எனும் இதயக்கூட்டுக்குள் குருதி வெளிச்சம் பாய்ச்சி இயங்கச் செய்வது திறனாய்வே. திறனாய்வுச் சாளரங்கள் பெரிதுபடத் திறக்கட்டும்.
நன்றி: இந்து தமிழ் திசை (04 – 01 – 2025)