அஞ்சலி: ஈழக் கவிஞர் மு.பொன்னம்பலம்
- மு.பொ. என்றழைக்கப்படும் கவிஞர் மு.பொன்னம்பலம், ‘மெய்யுள்’ என்கிற புதிய இலக்கியக் கோட்பாட்டையும் உருவத்தையும் தமிழில் உருவாக்கி அளித்த மு.தளையசிங்கத்தின் தம்பி. மு.பொவும் மு.தவைப் போல மெய்யுளைத் தொடர்ந்த எழுத்தாளர், விமர்சகராகவே இருந்தார்.
- மெய்யுள் ஒரு புதிய இலக்கிய உருவமாகும். அது பூரண உருவமாகவும் இருப்பதால் சிறுகதை, நாவல், கவிதை, கட்டுரை என்கிற பாகுபாடுகளை உடைத்தும் கடந்தும் செல்லும் ஓர் உருவமாகவும் இருக்கும். செய்யுள், உரைநடை என்கிற வித்தியாசங்களையும் அது மதிப்பதில்லை. மெய்யுள் கற்பனைக் கோலங்கள் சகலவற்றையும் குலைத்துக்கொண்டு அவற்றின் தளங்களைத் தகர்த்துக்கொண்டு, நித்திய சத்தியத்தை நோக்கிய நேரடி அனுபவரீதியான ஊடுருவல்களுக்குரிய கலை, இலக்கிய உருவமாகும். இதற்கு வகைமாதிரியான படைப்புகளையும் உருவாக்கி அளித்தார் மு.த. அதைத் தொடர்ந்தார் மு.பொ.
- பொன்னம்பலம், மெய்யுளின் தொடர்ச்சியைப் பல விதமாகப் பரிசோதித்ததோடு, தன்னுடைய தளத்தில் நின்று கவிதை, சிறுகதை, நாவல், விமர்சனம், சிறார் இலக்கியம், இதழியல் எனத் தொடர்ச்சியாக, தீவிரமாக இயங்கினார். ஏறக்குறைய 60 ஆண்டுகளுக்கு மேலாக மு.பொவின் செயல்பாடு இருந்தது. மெய்யுள் வலியுறுத்திய உருவத்தை உடைப்பதில் மு.பொ. எவ்வளவுக்கு பிரக்ஞைபூர்வமாகச் செயல்பட்டிருக்கிறார் என்கிற கேள்வி இருந்தாலும், சிந்தனைப்போக்கில் மு.த.வைத் தவறாமல் தொடர்ந்தார். அதனுடைய வெளிப்பாடுகளாக அவருடைய பல தொகுதி எழுத்துகள் உண்டு.
- மு.பொ.வின் முதற்கட்டம், மு.தளையசிங்கத்தோடு தொடங்கியதும் இணைந்து செயல்பட்டதுமாக இருந்தது. தளையசிங்கத்தின் பிரபஞ்ச யதார்த்தவாதத்தை மட்டுமல்ல, அவருடைய சமூக, அரசியல் நோக்கிலும் செயல்பாட்டிலும் ஒன்றாகி நின்றார். உள்மன யாத்திரையிலும் கலையாக்க வெளிப்பாட்டிலும் மு.பொ.வின் தீவிரமிருந்தது. மெய்யுளின் சிந்தனை வரையறையின்றித் தொடர்வது. அது சமூக விளைவும் வளர்ச்சியின் அடிப்படையுமாகும்.
- மு.பொ.வின் இரண்டாம் கட்டம், மெய்யுளைத் தன் வழியில் பரிசோதித்துப் பார்ப்பதோடு, இலக்கியத்தின் பன்முக வெளிப்பாட்டில் தன்னை ஈடுபடுத்துவதாக இருந்தது. கவிதைகளில் அதிகமாகப் பரிசோதனைரீதியான உடைப்பைச் செய்துபார்த்தார். அதனுடைய வெளிப்பாடே ‘அகவெளிச் சமிக்ஞைகள்’, விடுதலையும் புதிய எல்லைகளும், பேரியல்பின் சிற்றொலிகள் போன்றவை. கட்டுரைகளில்தான் (அவை கட்டுரைகள் இல்லை என்பதே மெய்யுளின் விவாதமாகும்) விரிவான உரையாடல்கள் நடந்தன.
- நாவல்களிலும் சிறுகதைகளிலும் மெய்யுளின் அடிப்படைகள் குறைவாகவே உள்ளன. மெய்யுளின் சிந்தனைப்போக்கைச் சார்ந்த தொனியோடு உருவாக்கப்பட்ட நாவல்களில் உருவ – வடிவரீதியான கலைப்புகள் நிகழவில்லை. மு.பொவின் முக்கியமான பங்களிப்பு, அவர் முன்வைத்த விமர்சனங்களாகும். மிகக் கூர்மையான விமர்சனங்கள் மு.பொ.வினுடையவை. அதேவேளை பதற்றம் நிறைந்தவையும் உண்டு. எம்.ஏ.நுஃமான், அ.மார்க்ஸ், வெங்கட் சாமிநாதன், ஜெயமோகன் போன்றோருடன் காட்டமான தொனியில் விவாதங்களையும் எதிர்வினைகளையும் ஆற்றியிருக்கிறார் மு.பொ. எதிர்நிலைப் பார்வைகளாக இருந்தாலும் விவாதங்கள் எப்போதும் அறிவெழுச்சிக்கு உரியவை என்கிற அடிப்படையில் முக்கியமானவை. மு.பொ. அதைச் செய்தே வந்திருக்கிறார்.
- மு.பொ.வினுடைய சிறார் கதைகளும் கவிதைகளும் (பாடல்களும்) முக்கியமானவை. மரபார்ந்த கற்பனைத் தளத்தில் அவற்றை உருவாக்குவதைவிடப் பல கோணங்களில் சிந்திக்கும் வகையிலான அறிவியல் பண்பில் சிறார் இலக்கியம் உருவாக்கப்பட வேண்டும் என்பதே அவருடைய நம்பிக்கை. அதைச் செய்தும் பார்த்தார். அதில் அவர் வெற்றியடைந்தார் என்றே சொல்ல வேண்டும். பொன்னம்பலத்தின் இன்னொரு பரிமாணம், அவருடைய இதழியல் பங்களிப்பு. மு.த.வினால் தொடங்கப்பட்ட ‘பூரணி’யில் பங்களித்திருக்கிறார். 1980களின் பிற்பகுதியில் யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து வெளிவந்த ‘திசை’ என்கிற வாரப் பத்திரிகையின் ஆசிரியராகப் பணியாற்றினார். வழமைக்கு மாறான வகையில் மு.பொ.வின் ஆளுமையாலும் சிந்தனைப் போக்கினாலும் அது ஒரு மாற்றுப் பத்திரிகையாக வெளிவந்தது. பின்னாளில் கொழும்பிலிருந்து வந்த ‘சரிநிகர்’ வாரப் பத்திரிகைக்கு முன்னோடி ‘திசை’யே. அரசியல், கலை, பண்பாடு, சமூகவியல், வரலாறு, இலக்கியம் ஆகியவற்றில் ‘திசை’யின் பங்களிப்பு மிகப் பெரியது. ‘A Country Entrapped’ (Poem - 2007) என ஆங்கிலக் கவிதைத் தொகுப்பையும் மு.பொ. எழுதி வெளியிட்டார். இன்னொரு ஆங்கிலக் கவிதை நூல் ஏ.ஜே.கனகரட்னாவின் மொழிபெயர்ப்பில் வந்தது.
- மு.பொன்னம்பலம் எழுதிய ‘திறனாய்வின் புதிய திசைகள்’ என்கிற நூலுக்கு மலேசியாவில் சோமசுந்தரம் கலை, இலக்கிய அறவாரியம் அனைத்துலகப் புத்தகங்களுக்கான இலக்கியப் பரிசாக 10,000 அமெரிக்க டாலர்களை வழங்கியது. ‘தமிழ் நிதி’ விருதை கொழும்புத் தமிழ்ச் சங்கம் வழங்கிக் கௌரவித்தது.
- பன்னிரண்டு வயதில் கவிதை எழுதி, இலக்கியத்தில் ஈடுபடத் தொடங்கிய மு.பொ. தன்னுடைய இறுதி நாள்கள் (86 வயது) வரை தொடர்ந்து எழுதிக்கொண்டும் விவாதித்துக்கொண்டுமே இருந்தார். இளையோரின் வெளிப்பாடுகளில் அவர் கொண்டிருந்த ஆர்வமும் அவற்றைக் குறித்து எழுதிய பண்புடைய பங்களிப்புகளும் மதிப்புக்குரியவை. ஒரு முன்னோடியின் பங்களிப்புகளாகவும் பண்பாகவும் மு.பொ.வினுடைய அடையாளம் வரலாற்றின் நினைவில் அழியாததது. இன விடுதலை, ஈழப் போராட்டம், தமிழர் அரசியல் போன்றவற்றில் மு.பொ.வின் பார்வை விமர்சனபூர்வமானதாக – உண்மையைக் கண்டறியும் வேட்கையோடு இருந்தது. இதனால் அவர் விமர்சனங்களையும் எதிர்கொண்டார். அதை முன்னிட்ட வருத்தமேதும் அவருக்கு இருக்கவில்லை. பதிலாக மகிழ்ச்சியில் திளைத்தார். அதேவேளை சமூகத் துயர் அவரைப் படுத்தியது. அன்பொழுக அணைத்துப் பேசும் தன்னியல்புச் சித்திரமாக வாழ்ந்த மு.பொ.வின் விடைபெறுதல், சத்தியத்தின் ஒளியை – மெய்யுளை – நம் நெஞ்சிலே ஏற்றுகிறது.
நன்றி: இந்து தமிழ் திசை (10 – 11 – 2024)