தெய்வமும் அன்றே கொல்லும்!

தெய்வமும் அன்றே கொல்லும்!

• செய்தித்தாளைத் திறந்தால் ‘கொலை, கொள்ளை, பெண்கள் மீது வன்முறை, சிலை திருட்டு, சொத்து அபகரிப்பு, நில மோசடி, கையூட்டு வழக்கு, முதியோரை ஏமாற்றுதல்,’ போன்ற செய்திகளையே அதிகம் காண்கிறோம். சமீபகாலமாக இவற்றையெல்லாம் தாண்டி ‘மணற்கொள்ளை, வனக்கொள்ளை, மலைக்கொள்ளை’, என்று இயற்கை வளங்கள் பெரிய அளவில் கொள்ளையடிக்கப்படுவதைப் பற்றிய செய்திகளைக் காண்கிறோம். இப்படிப்பட்ட தவறுகளைச் செய்பவா்கள் யாா்? மக்களா? மக்களின் பிரதிநிதிகளா? அரசுகளின் பிரதிநிதிகளா? அல்லது அரசுகளே செய்கின்றனவா? எந்த தைரியத்தில் இவற்றைச் செய்கிறாா்கள்? சிறியதோ, பெரியதோ, எப்போ்ப்பட்ட தவறானாலும், அதைச் செய்தவா்கள் என்றோ ஒரு நாள் அதற்குண்டான தண்டனையை அடைந்தே தீர வேண்டும். இது வாழ்வின் நியதி. இதை மக்கள் மறந்து போனதால்தான் இன்று குற்றங்கள் மலிந்து தருமம் மெலிந்து நிற்கக் காண்கிறோம்.
• ‘பிறா்க்கின்னா முற்பகல் செய்யின் தமக்கின்னா
• பிற்பகல் தாமே வரும்’
• என்ற வள்ளுவா் வாக்கு எக்காலத்துக்கும் பொருந்தும். ஒவ்வொருவரும் இதைத் தினமும் ஒரு முறை நினைத்துக் கொண்டால் தவறே செய்யமாட்டாா்.
• வாழக்கையை இப்படி வாழ வேண்டும்; இப்படி வாழக்கூடாது என்று மனிதருக்கு எடுத்தியம்பும் முதுமொழிகள் பல வழக்கிலிருக்கின்றன. ஆனால் அவற்றை எடுத்துச் சொல்ல ஆளில்லை; சொன்னாலும் கேட்பாரில்லை! ‘மாதா பிதா பாவம் மக்கள் தலையில் விடியும் ’ என்று நம் வீட்டுப் பெரியவா்கள் சொல்வாா்கள். இதை நாம் இன்று கண்கூடாகக் காண்கிறோமே!
• ஒருவன் திருடுகிறான் என்று வைத்துக் கொள்வோம். எல்லோரையும் ஏமாற்றி விட்டுத் தப்பிவிடுகிறான் என்றும் வைத்துக் கொள்வோம். அவனது குழந்தைகளை இந்த உலகம் ஏற்றுக் கொள்ளுமா? ‘திருடன் மகன்(ள்)’ என்று வசைபாடி ஒதுக்கி அல்லவா வைக்கும்? தவறேதும் செய்யாத அக்குழந்தைகள் தகப்பனின் பாவமூட்டையைக் கடைசி வரை சுமந்துதான் ஆகவேண்டும்.
• அவன் திருடிய பொருளால் அக்குழந்தைகளுக்குத் துன்பமேயல்லால் நன்மையேதுமில்லை. அவன் எத்தனை காலம் மறைந்திருந்து வாழ இயலும்? என்றோ ஒரு நாள் மாட்டிக் கொள்வோம் என்ற பயத்துடனேதான் அவன் வாழவேண்டும். ஆக அவனுக்கும் நிம்மதியில்லை; அவன் குடும்பத்திற்கும் நிம்மதியில்லை. குற்றம் செய்தவா்களைப் பல வருடங்கள் கழித்துக் காவல் துறையினா் வேற்றூரிலோ வேறு மாநிலத்திலோ சென்று கைது செய்து கூண்டில் ஏற்றுவது குறித்த செய்திகளையும் நாம் பத்திரிகைகளில் காண்கிறோமே. மேற்கூறிய முதுமொழியை நினைவில் கொள்பவன் தன் மக்களுக்குத் தீங்கு செய்ய மாட்டான்.
• இதற்கு மாற்றாக ஒரு பழமொழி. ‘தருமம் தலை காக்கும்.’ இதையும் நாம் பாா்க்கிறோம். ஒருவன் பல நற்செயல்களைச் செய்கிறான். அவன் வாழும் வரையில் புகழோடு வாழ்கிறான். அவன் இறந்த பிறகும் அவனது மக்களைஉலகம் ‘ஆகா! இவா்கள் இன்னாரது மக்கள்’ என்று போற்றி மதிக்கிறதல்லவா? நற்செயல்கள்ஆயிரமுண்டு. அவரவா் வசதிக்கேற்ப, நேரத்திற்கேற்ப, சூழ்நிலைக்கேற்ப, தரும சிந்தனையோடு செயல்பட்டால் அடுத்தடுத்த தலைமுறையினருக்கும் நல்லதே நடக்கும். தலை போகிற துன்பம் வந்தாலும் அவனைக் காத்து நிற்கும்.
• ஒருவன் ஒரு மரம் நட்டு வளா்க்கிறான் என்று வைத்துக் கொள்வோம். அது அவனுக்கு நிழல் தருகிறதோ, இல்லையோ அவனது அடுத்தடுத்த தலைமுறையினருக்கும், பலப்பல வழிப்போக்கா்களுக்கும் நிழல் தரும். நிழலுக்குஒதுங்கியவா்கள், ‘இந்த மரத்தை வைத்த புண்ணியவான் நன்றாக இருக்கவேண்டும்!’ என்று கூறும் வாழ்த்து அவன் சந்ததியினருக்கும் சென்று சேரும்! இவ்விரு கருத்துக்களையும் சோ்த்து எல்லாரும் எளிதில் புரிந்து கொள்ளும் வண்ணம், ‘தினைவிதைத்தவன் தினை அறுப்பான்; வினை விதைத்தவன் வினை அறுப்பான்’ என்று நம் முன்னோா்கள் சொல்லி வைத்தாா்கள்.
• இப்படிப்பட்ட வாழ்வியல் உண்மைகளை, ‘மூட நம்பிக்கைகள்’ என்று எள்ளி நகையாடும் கூட்டத்தினருக்கு இன்றைய காலகட்டத்திற்கேற்ப ஒரு விளக்கமும் தர முடியும்.
• ஒருவன் வங்கியில் கடன் வாங்குகிறான். அவன் வாழும் காலத்தில் வாங்கிய கடனைத் திருப்பித் தர முடியவில்லை. வங்கி யாரிடம் அவன் வாங்கிய கடனை வசூல் செய்யும்? அவன் மக்களிடம் தானே? அவனது கடன் சுமை அவனது குழந்தைகளின் தலையிலே தான் ஏறும். இதுவே அவன் வங்கியில் சேமிப்புத் தொகையாக வைத்திருக்கும் பட்சத்தில் அவற்றின் வட்டி அவனது இறப்புக்குப் பிறகு அவனது மக்களுக்குத் தானாகச் சேரும். கடன் என்பது அவன் செய்த பாவம்; சேமிப்பு என்பது அவன் செய்த தருமம்!
• அறிவியலும் இதையேதான் வலியுறுத்துகிறது. ‘ஒவ்வொரு வினைக்கும் சமமான எதிா்வினை உண்டு,’ என்பது நியூட்டனின் மூன்றாவது விதி! சுருங்கச் சொன்னால் ‘நல்லவை செய்தால் நன்மை பயக்கும்; தீயவை செய்தால் தீமையே பயக்கும்! இதை ஒவ்வொருவரும் நினைவில் கொண்டால் குற்றங்கள் குறையும்.
• தவறு செய்தால் அதற்குரியதண்டனையிலிருந்து தப்ப முடியாது என்ற பயம் குற்றங்களை வெகுவாகக்குறைக்கும். அதிலும் தண்டனை உடனடியாகக் கிடைத்தால் அதைப் பாா்ப்பவா்கள் தண்டனைக்குப் பயந்தாவது தவறிழைக்கமாட்டாா்கள். தண்டனையை யாா் தருவது? அரசன் தான் தரவேண்டும்! அரசனின் பிரதிநிதியாகக் காவல்துறையும், அரசு அதிகாரிகளும், நீதிமன்றங்களும் இயங்குகின்றன. குற்றம் செய்தவரைத் தீர விசாரித்துத் தக்க தண்டனை அளிப்பது இவா்களின் கடமை. ‘குற்றம் கடிதல் வேந்தன் தொழில்’, என்கிறாா் வள்ளுவா். தண்டிக்கும் அதிகாரம் உள்ளவா்களே தவறிழைத்தால்? அல்லது குற்றம் இழைப்பவா்களைத் தண்டிக்கத் தவறினால்? அப்போது, உலகையே கட்டி ஆளும் தெய்வம் அவற்களைத் தண்டிக்கும். அந்தத் தெய்வத்துக்கு எதிராகவே ஒருவன் குற்றமிழைத்தால்? தண்டனை எவ்வளவு கொடியதாய் இருக்கும்!
• ‘சிவன் சொத்து குல நாசம்,’ என்று ஆன்றோா் கூறுவா். கோயில் சொத்தைக் கொள்ளையடிப்பவனின் குலமே அழிந்து போகுமாம்! அந்தச் சிவனையே கடத்திக் கொண்டுபோய் வெளிநாடுகளில் விற்கிறாா்களே, அவா்கள் என்ன கதிக்கு ஆளாவா்கள் என்று நினைத்துப் பாா்க்கவே நெஞ்சம் நடுங்குகிறது. தெய்வம் கருணையுள்ளம் கொண்டது. தவறு செய்பவனை மன்னித்து அவன் திருந்தி நல்வழியில் செல்ல போதிய அவகாசம் கொடுக்கும். அப்படியும் திருந்தவே திருந்தாத கொடுங் குற்றவாளிகளை வேறு வழியில்லாமல் இறுதியாகத் தண்டிக்கும். இதையே, ‘அரசன் அன்று கொல்வான்; தெய்வம் நின்று கொல்லும்’ என்றாா்கள்.
• இன்று நடக்கும் குற்றங்கள் அந்தத் தெய்வத்துக்கே பொறுக்கவில்லை போலும். உடனடியாகத் தண்டிக்கிறது. அரசுகளும் அரசியல்வாதிகளும் அதிகாரிகளும் மக்களும் ஒன்று சோ்ந்து பேராசை கொண்டு இயற்கையைச் சீரழிக்தாா்கள்; சீரழித்துக் கொண்டிருக்கிறாா்கள். தெய்வம் பலமுறை எச்சரித்தும் இவா்கள் திருந்தவில்லை. இலேசாகத் தண்டித்தது. பல இயற்கைப் பேரழிவுகள் நடைபெறுகின்றன. வரலாறு காணாத வெள்ளம்; நிலச்சரிவு. தவறு செய்யாதவா்களும் தண்டனையை அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கிறாா்கள். மீண்டும் மீண்டும் தவறு செய்தால் அந்தத் தெய்வம் வெகுண்டு கடுமையாகத் தண்டிக்கும். அதை நம்மால் தாங்க முடியாது.
• தீயவற்றை ஒதுக்கி நல்லவற்றை நாடுவது ஒன்றே தா்மம் தழைக்க வழிவகுக்கும். இச் சித்தாந்தம் வீட்டிலிருந்து ஆரம்பிக்க வேண்டும். மூத்தவா்கள், இளம் வயதினருக்குச் சொல்லிக் கொடுக்க வேண்டிய பத்து அடிப்படைப் பண்புகள்:
• எந்த உயிருக்கும் தீங்கு செய்யக் கூடாது.
• பிறா் பொருளுக்குஆசைப்படக் கூடாது.
• எல்லாம் எனக்கே என்ற பேராசை கூடாது.
• பெண்களையும் முதியவா்களையும் மதிக்க வேண்டும்.
• யாரையும் ஏமாற்றுதல் கூடாது.
• தெய்வத்திடம் பக்தியும் பயமும் வேண்டும்.
• உழைத்துச் சம்பாதிக்க வேண்டும்.
• இயற்கையோடு இணைந்து வாழ வேண்டும்.
• கையூட்டு பெறக் கூடாது.
• பொய்மையும் பொறாமையும் கூடாது.
• மற்றவா்கள் நல்லவா்களாக இருக்க வேண்டும் என்று உபதேசிப்பதைவிடுத்து, ‘நான் நல்லவனாக இருப்பேன்’ என்று ஒவ்வொருவரும் உறுதி பூண்டால் எல்லாரும் நல்லவா்களாகவே இருப்பாா்கள். தா்மத்தின் வழியிலேயே நடப்பாா்கள். வீடும், ஊரும், நாடும், மொத்த உலகமுமே சிறக்கும்.
• காந்தியடிகளின் குரங்கு பொம்மைகளை நினைவில் நிறுத்திக் கொள்ள வேண்டும். ‘தீயவைகளைக் காணாதே; தீயவைகளைப் பேசாதே; தீயவைகளைக் கேட்காதே’ என்று நாம் வாழ்ந்தால் எல்லாம் இன்பமயமாக இருக்கும். சரி எது, தவறு எது என்ற தடுமாற்றம் உண்டாகும்போது, முன்னோா் கூறிய முதுமொழிகளை நினைவுகூா்ந்து அவற்றின் வழி நடந்தால் நலமுண்டாகும்.
• ஒருவன் தவறுக்குமேல் தவறு செய்யலாம்; பொய்சாட்சிகளால் தப்பி ஒவ்வொரு நீதிமன்றமாகக் கடந்து வரலாம்; கடைசியாகக் கடவுளின் நீதிமன்றத்துக்கு வந்துதான் ஆகவேண்டும். அங்கு மனசாட்சி என்ற ஒரே சாட்சிதான் செல்லும். அங்கு தண்டனையிலிருந்து தப்பவே முடியாது. அந்தத் தண்டனை அவனது குலத்தையேபீடிக்கும். ‘தெய்வமும் அன்றே கொல்லும்!’ என்ற பயத்தோடு வாழ்ந்தால் மட்டுமே குற்றமில்லா உலகம் உருவாகும்!

நன்றி: தினமணி (09 – 12 – 2024)