மருத்துவர் - நோயாளி உறவு மனக்கசப்புகளைத் தவிர்ப்பது எப்படி?
- சமீபத்தில் இதய அறுவைசிகிச்சைக்குத் தேதி குறிக்கப்பட்ட ஓர் இளைஞரை மனநலப் பரிசோதனைக்கு அழைத்து வந்திருந்தனர். ஏற்கெனவே சில வருடங்களுக்கு முன்பு அறுவைசிகிச்சை செய்யப்பட்ட இதய வால்வை மாற்றுவதற்காக, தற்போது அவர் உள்நோயாளியாக அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தார்.
- அறுவைசிகிச்சையின் முக்கியத்துவம், அதனால் ஏற்படும் நன்மைகள் பற்றி சம்பந்தப்பட்ட துறை மருத்துவர் அந்த இளைஞரிடம் விளக்கியிருந்தார். கூடவே, பின்விளைவுகள் பற்றியும் சொல்லியிருந்தார். அதைக் கேட்டவுடன் அந்த இளைஞர் பதற்றத்துக்கு உள்ளானார். மரண பயத்தினால் சாப்பிடாமல், பேசாமல் இருந்துவந்தார். அதனால்தான் மனநல ஆலோசனைக்கு அழைத்துவரப்பட்டிருந்தார்.
மருத்துவர்-நோயாளி உறவுச் சிக்கல்கள்:
- இன்றைக்கு மருத்துவர் – நோயாளி இடையேயான உறவு ஊசலாடும் நிலையில் இருப்பதற்குப் பல காரணங்கள் இருந்தாலும், நோயாளிகளுக்கும் அவர்களின் உறவினர்களுக்கும் மருத்துவர்கள் மேல் உள்ள நம்பிக்கையற்ற தன்மையும், மருத்துவர்களுக்கு நோயாளிகள் தரப்பின் மேல் உள்ள பயமும் சந்தேக மனநிலையும்தான் அடிப்படைக் காரணம்.
- உயிரைக் காப்பாற்றிக்கொள்ள அறுவைசிகிச்சைக்கு வந்தால், மரணபயத்தை ஏற்படுத்துகிறார்கள் என்று நோயாளிகள் தரப்பும், அறுவைசிகிச்சை குறித்து விளக்கி ஒப்புதல் படிவத்தில் கையெழுத்து வாங்குவது தங்கள் சட்டம் சார்ந்த மருத்துவக் கடமை என்று மருத்துவர்களும் நியாயப்படுத்தக்கூடும்.
- மருத்துவமனை என்றாலே பயமுறுத்துகிறார்கள் என்று நம்பிக்கையற்ற பார்வையுடன் நோயாளிகளும், அறுவைசிகிச்சையில் ஏதேனும் எதிர்பாராத பின்விளைவுகள் ஏற்பட்டால் நோயாளிகள் தரப்பினர் பிரச்சினை செய்துவிடுவார்களோ என்ற சந்தேகத்துடன் மருத்துவர்களும் இருப்பதால் சிக்கல்கள் அதிகரித்துவருகின்றன.
தவறு யாரிடம்?
- இன்றைக்கு மருத்துவத் துறை பல்வேறு சிறப்புச் சிகிச்சைப் பிரிவுகளாக வளர்ச்சி அடைந்தது முதற்கொண்டு, மேம்பட்ட பரிசோதனை முறைகள், நோய்கள் / சிகிச்சைகள் குறித்த அதிக விழிப்புணர்வு, புதிய நோய்வகைகள், மேம்பட்ட சிகிச்சையின் தேவைகள், மருத்துவச் சிகிச்சைக்கு ஆகும் செலவு எனப் பல காரணங்களினால் நோயாளி - மருத்துவர் உறவில் சிக்கல்கள் அதிகரிக்கின்றன. சிறிய பிரச்சினைகளுக்குப் பெரிய பரிசோதனைகள் பரிந்துரைக்கப்படுவது நோயாளிகளுக்கு அதிருப்தியை ஏற்படுத்துகிறது.
- அப்படிச் செய்யாமல்போவதால் சில நோய்களைக் கண்டறியத் தவறி, பாதிக்கப்பட்ட நோயாளிகளின் அதிருப்தியைச் சம்பாதித்துவிடுவோமோ என்று மருத்துவர்கள் அஞ்சுகிறார்கள். இவை இருதரப்பு உறவில் மேலும் விரிசலை ஏற்படுத்துகின்றன. மருத்துவர் கூறிய விளக்கத்தை நம்பாமல் வலைதளங்களில் படித்துத் தவறாகப் புரிந்துகொண்டு, சிகிச்சையை நம்பிக்கையற்ற தன்மையோடு அணுகும் நிலையும் ஒரு காரணம்.
சமூகத்தின் பங்கு:
- எல்லா சிகிச்சைத் தோல்விகளையும் மருத்துவர்களின் அலட்சியமாகவும், நோயாளிகளின் அறியாமையினால் எழும் சில சந்தேகங்களை மருத்துவரின் மீதான நம்பிக்கையற்ற தன்மையாகவும் சித்திரிப்பதில் சமூக ஊடகங்கள், காட்சி / அச்சு ஊடகங்கள் முக்கியப் பங்குவகிக்கின்றன.
- சிகிச்சைக் குறைபாடுகள் அல்லது மருத்துவர்கள் மீதான தாக்குதல் குறித்த காணொளிகளின் கீழ் பதிவிடப்படும் பின்னூட்டங்களில் 90% க்கும் அதிகமாக வன்மத்தை மட்டுமே பார்க்க முடிகிறது. சமூகப் பொறுப்புணர்வுடன் செயல்படாமல் காழ்ப்புணர்வை அள்ளித்தெளிப்பதனால் மருத்துவர் – நோயாளி உறவில் ஏற்படும் விரிசல், நமது தலைமுறைகளுக்குத்தான் பாதிப்பு என்பதைப் புரிந்துகொண்டு செயல்பட வேண்டும்.
சமநிலை தேவை:
- மருத்துவச் சிகிச்சையில் மனிதத் தவறுகள் வேறு, சிகிச்சைத் தோல்விகள் வேறு, அலட்சியம் வேறு என்பதை முதலில் புரிந்துகொள்ள வேண்டும். அலட்சியமாகச் செயல்பட்ட மருத்துவர்கள் தண்டிக்கப்பட வேண்டும் என்பதில் மாற்றுக்கருத்து இல்லை. மனிதத்தவறுகளால் ஏற்படும் பாதிப்புகள் மீண்டும் ஏற்படாமல் இருப்பதற்குச் சிகிச்சை முறைகள் ஆய்வின் மூலம் தணிக்கை செய்யப்பட வேண்டியதும் அவசியம். எல்லா சிகிச்சை முறைகளின் பலன்களும் சில வரம்புகளுக்கு உள்பட்டவை; சிகிச்சைத் தோல்விகள் குறிப்பிட்ட அளவில் இருக்கத்தான் செய்யும் என்பது உலகளாவிய அளவில் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டதுதான்.
- இந்த அணுகுமுறையில் சமநிலை மாறும்போது அதிகாரிகளால் நடத்தப்படும் தணிக்கை / ஆய்வுக்கூட்டங்கள் மருத்துவர்களைக் குற்றஞ்சாட்டிப் பாதிக்கப்பட்ட நபர்களிடம் காட்டிக்கொடுக்கும் பஞ்சாயத்துபோல் மாறிவிடுகின்றன. தவறாகச் சித்திரிக்கப்பட்ட அல்லது புரிந்துகொள்ளப்பட்ட சிகிச்சைத் தோல்விகள் மருத்துவர்கள் மீதான வன்முறையாக மாறியுள்ளன. இப்படி நடந்த சில சம்பவங்கள்தான் சமீபத்தில் மருத்துவர்களைப் போராட்டக்களத்தில் தள்ளின.
- ‘நம்மைக் கடவுளுக்கு அடுத்த நிலையில் வைத்துதான் நோயாளிகள் சிகிச்சைக்கு வருகின்றனர்; நாம் தனிப்பட்ட ஒரு நபருக்கு மட்டும் சிகிச்சை அளிக்கவில்லை, அவரது உணர்வு, எதிர்பார்ப்பு, அவரைச் சார்ந்திருக்கும் குடும்பம் எனப் பல பரிமாணங்களை அணுகுகிறோம்’ என்பதை மருத்துவர்கள் நினைவில் கொள்ள வேண்டும். அதுபோல, கடவுளுக்கு அடுத்த இடத்தில் மருத்துவரை வைத்திருக்கிறோம் என்பதைப் பேச்சில் மட்டுமல்லாது, செயலிலும் வெளிப்படுத்துவது நோயாளிகள் தரப்பினரின் கடமை.
பணிப் பாதுகாப்பு:
- சிறிய தனியார் மருத்துவமனைகளிலும் அரசு மருத்துவமனைகளிலும் மருத்துவர்கள் சட்டச் சிக்கல்களுடன் வன்முறைகளையும் எதிர்கொள்கின்றனர். குறிப்பாக அவசரப் பிரிவு, தீவிர சிகிச்சைப் பிரிவு, பிரசவப் பிரிவுகளில் இது அதிகம். மருத்துவக் கல்லூரிகள், மாவட்டத் தலைமை மருத்துவமனைகள் தவிர மற்ற எல்லா மருத்துவமனைகளிலும் இரவுப் பணியில் ஒரு மருத்துவரும், ஒரு செவிலியரும் மட்டுமே பணியாற்றி வருகின்றனர். மதுபோதையில் அத்துமீறும் நோயாளிகள் / உறவினர்களால் தினமும் பாதிக்கப்படும் இரவுப் பணி மருத்துவர்கள் குறிப்பாகப் பெண் மருத்துவர்கள் / செவிலியர்களின் நிலை சொல்லி மாளாதது.
நிர்வாகச் சீர்திருத்தங்கள்:
- சிகிச்சை / சிகிச்சை சார்ந்த சந்தேகங்களுக்கு மட்டுமே மருத்துவரை அணுகும் நிலை இருக்க வேண்டும். பல தொழில்முறை சாராத பிரச்சினைகளில் மருத்துவர்கள் தலையிடும் நிலை ஏற்படும்போது, அவர்கள் மன உளைச்சலுக்கு ஆளாகின்றனர். அது நோயாளிகளுக்கு அளிக்கப்படும் சிகிச்சையிலும் பிரதிபலிக்க வாய்ப்புள்ளது.
- தேவையற்ற நிர்வாகச் சுமைகள், மருத்துவமனைக் கட்டிட மேலாண்மை, அரசியல் அழுத்தங்கள், பணிச்சுமை, கீழ்நிலை ஊழியர்கள் பற்றாக்குறை, அடிப்படை வசதிகளற்ற நிலை, ஊதிய முரண்பாடுகள் போன்றவை நோயாளிகள் மீதான மருத்துவரின் அணுகுமுறையை ஆரோக்கியமற்றதாக மாற்றிவிடக்கூடும்.
- மருந்துகள் நோயை மட்டுமே குணப்படுத்தும்; ஆனால் மருத்துவர்கள் மட்டுமே நோயாளிகளையும் குணப்படுத்த முடியும். இந்த உறவின் மூலம் நோய் அறிகுறிகளில் முன்னேற்றம் ஏற்படும் ‘பிளசிபோ’ (Placebo) என்கிற விளைவு நிரூபிக்கப்பட்ட ஒன்று. இந்த உறவின் இடைவெளியைக் குறைக்க, மருத்துவமனைகளில் சிகிச்சை சாராத சந்தேகங்கள், நடைமுறைகள், சம்பிரதாயங்களில் நோயாளிகளுக்கு உதவ ஆலோசகர்கள், வழிகாட்டிகள் நியமிக்கப்பட வேண்டும்.
- இதேபோல் ஆய்வறிக்கைகள், புள்ளியியல் விவரங்கள் உள்படப் பல ஆவணப்படுத்தும் வேலைகளுக்கு மருத்துவர்கள் பயன்படுத்தப்படுவதைக் குறைக்கும் வகையில் தனி ஊழியர்கள் நியமிக்கப்பட வேண்டும். செயல்திறன் குறித்த அறிக்கைகளின் (Performance report) மீதான ஆய்வுக்கூட்டங்கள், மருத்துவச் சேவையின் தரத்தை அளவிடும் அளவுகோலாக இருக்க வேண்டுமே தவிர, வழங்கப்படும் சேவை எண்ணிக்கையின் அளவை அதிகப்படுத்திக் காட்ட வேண்டும் என்று அரசு மருத்துவர்களை நிர்ப்பந்திக்கும் கருவியாக மாறிவிடக் கூடாது.
- அரசு மருத்துவர்களின் வேலைத் திறனைப் பாதிக்கும் வகையிலான நடைமுறைச் சாத்தியமற்ற புள்ளியியல் இலக்குகளை அடைய நடத்தப்படும் உயர்மட்ட ஆய்வுக்கூட்டங்கள் தவிர்க்கப்பட வேண்டும். மருத்துவச் சேவைகளின் குறைகள் களையப்பட வேண்டும். அதேவேளையில், மருத்துவச் சேவைகளின் நிறைகளைப் பிரச்சாரத்தின் மூலம் மக்களிடம் எடுத்துச்செல்வதே தனிநபர் முதல் அரசாங்கம் வரை செய்ய வேண்டிய ஆரோக்கியமான அணுகுமுறையாகும்.
நன்றி: இந்து தமிழ் திசை (13 – 12 – 2024)