தற்கொலைத் தடுப்பு: சமூகத்தின் கடமை என்ன?
- தற்கொலைகள் குறித்து உரையாடுவதே தற்கொலைகளைத் தூண்டும் என்கிற கருத்து பலரிடம் இருக்கிறது. தற்கொலைகள் குறித்து நாம் வெளிப்படையாக உரையாடாமல் இருப்பதற்கு இந்த எண்ணமே காரணம். இதில் எந்த அடிப்படை உண்மையும் இல்லை. தற்கொலைகள் குறித்து - எந்த முன்முடிவும் இல்லாமல் ஒரு சமூகமாக வெளிப்படையாக உரையாட வேண்டும். உலகச் சுகாதார நிறுவனம் அதைத்தான் ஊக்குவிக்கிறது. அந்த வகையில், தற்கொலை எண்ணங்களிலிருந்து விடுபடுவதன் அவசியத்தை நாம் பேசியே ஆக வேண்டும்!
அதிகரிக்கும் தற்கொலைகள்:
- 2003 ஆம் ஆண்டு முதல், ஒவ்வொரு வருடமும் செப்டம்பர் 10 அன்று உலகத் தற்கொலைத் தடுப்பு நாள் அனுசரிக்கப்படுகிறது. அதிகரித்துவரும் தற்கொலைகளைத் தடுப்பதில் வெவ்வேறு வழிமுறைகளும் செயல்பாடுகளும் கடந்த 20 ஆண்டுகளாக உறுதியாகக் கடைப்பிடிக்கப்பட்டு வந்தாலும், தற்கொலைகளின் எண்ணிக்கை கவலைக்குரிய வகையில் தொடர்ந்து அதிகரித்துவருகிறது.
- உலகச் சுகாதார நிறுவனத்தின் வழிகாட்டலுடன் அனைத்து நாடுகளும் தற்கொலைகளைத் தடுப்பதற்கான பல்வேறு செயல்திட்டங்களை வகுத்துப் பின்பற்றிவரும் நிலையில், அதிகரித்துவரும் தற்கொலைகளைத் தடுக்க முடியாமல் போவதற்கு என்ன காரணம்? தற்கொலை என்பது ஒரு சிக்கலான பிரச்சினை. அதற்கான தீர்வுமே கூடச் சிக்கலான ஒன்றுதான். தற்கொலைகளைத் தடுப்பதில் இதுவரை மிக எளிமையான தீர்வுகளே முன்வைக்கப்பட்டிருக்கின்றன.
- உதாரணமாக, இந்தியாவில் அதிகரித்துவரும் விவசாயிகளின் தற்கொலைகளுக்குத் தீர்வாக முன்வைக்கப்பட்டது என்ன தெரியுமா? பூச்சிமருந்துகளை விவசாயிகளிடமிருந்து ஒளித்துவைப்பது. விவசாயிகளின் தற்கொலை என்பது மிகவும் ஆழமான சமூக, பொருளாதாரப் பிரச்சினை. ஆனால், அதற்குத் தீர்வாக முன்வைக்கப்பட்டது எந்தவித சமூக, பொருளாதார, அரசியல் பார்வையும் இல்லாத மிகவும் மேம்போக்கான வழிமுறை.
- தற்கொலைகள் தடுக்க முடியாமல் அதிகரித்துவருவதற்கு, அதன் மீதான ஆழமான பார்வை சர்வதேச அமைப்புகளிடம் இல்லாமல் இருப்பதே முதன்மையான காரணம். இதுவரை தற்கொலை குறித்து நாம் கொண்டிருக்கும் இந்த மேலோட்டமான பார்வைகளையெல்லாம் உதறிவிட்டு, உண்மையில் தற்கொலைகள் நடப்பதற்கான சமூக, பொருளாதார, உளவியல் காரணங்களை உள்ளது உள்ளபடியே புரிந்துகொண்டு, அதற்கான தீர்வையும் இந்த மூன்று பரிமாணங்களிலும் முன்வைப்பது மட்டுமே தற்கொலைகளைத் தடுப்பதற்கான முழுமையான வழி.
செயல்திட்டம் அவசியம்:
- தற்கொலைகள் எல்லாக் காலத்திலும் இருந்திருக்கின்றன. ஆனால், கடந்த 10 ஆண்டுகளுக்கான தற்கொலைகளின் புள்ளிவிவரங்களைப் பார்க்கும்போது, தற்கொலைகள் சமீப காலங்களில் புதிய வடிவத்தை அடைந்திருப்பதைப் புரிந்துகொள்ள முடியும். உலகம் முழுவதும் ஒவ்வொரு வருடமும் ஏழு லட்சத்துக்கும் மேற்பட்ட தற்கொலைகள் நடக்கின்றன. முன்பெல்லாம் தற்கொலைகள் நடுத்தர வயதினரிடையேதான் அதிகமாக இருந்தது. தற்போது மிக அதிகமான தற்கொலைகள் 15இல் இருந்து 29 வயதில் இருப்போரிடையேதான் நடக்கின்றன. குறிப்பாக, மாணவர்களின் தற்கொலைகள்தான் அதிகமாக உள்ளன.
- 70 சதவீதத்துக்கும் மேற்பட்ட தற்கொலைகள், இந்தியா போன்ற வளரும் நாடுகளில்தான் நடக்கின்றன. தனிநபரின் மனநலச் சீர்கேடுகளைவிட, வேலையிழப்பு, ஓய்வற்ற பணி நேரம், அதிகரிக்கும் பாகுபாடுகள், போதைப் பொருள் பழக்கம், புலம்பெயர்வு தொடர்பான பிரச்சினைகள், இயற்கைப் பேரிடர்கள் போன்ற சமூக, பொருளாதாரக் காரணிகள்தான் வளரும் நாடுகளில் தற்கொலைகளுக்கு முதன்மையான காரணிகளாக இருக்கின்றன.
- வளரும் நாடுகளில், தற்கொலைகளைத் தடுக்கும் நடவடிக்கைகளைப் பொறுத்தவரை, இந்தப் புள்ளிவிவரங்களைக் கருத்தில் கொண்டு, இவற்றுக்கான தீர்வுகளை உள்ளடக்கிக் கொண்டுவரப்படும் செயல் திட்டங்களே முழுமையானதாக இருக்கும். மாறாகத் தற்கொலைகள் மீதான நமது வழமையான சிந்தனைகளின்படி, செயல்திட்டங்களைக் கொண்டுவந்தால் அதனால் எந்தப் பயனும் ஏற்படாது.
மனமாற்றம் தேவை:
- தற்கொலைகள் தொடர்பாக நம்மிடம் இருக்கும் தவறான சிந்தனைகளைக் கட்டுடைப்பது முதலில் அவசியம். தற்கொலை என்பது தனிப்பட்ட ஒருவரின் பலவீனம் எனப் பொதுவான கருத்து உண்டு. அது தவறு. அப்படி நினைத்தால் இதன் பின்னால் உள்ள மற்ற பிரச்சினைகளை அலட்சியம் செய்ய நேரிடும். ஒவ்வொரு தற்கொலைக்கும் பின்னால் பல்வேறு சமூக, பொருளாதார, உளவியல் காரணங்கள் இருக்கின்றன.
- தற்கொலைகளைப் பொதுமைப்படுத்த முடியாது. சில தற்கொலைகள் முழுக்க முழுக்கச் சமூக அவலங்களின் விளைவாக நடப்பவை. சில தற்கொலைகள் முழுக்க முழுக்க மனநலச் சீர்கேடுகளினால் நடப்பவை. பெரும்பாலான தற்கொலைகள் இவை இரண்டின் விளைவினாலும் நடப்பவை. சரி, உளவியல் ஆலோசனைகள் கொடுப்பதால் தற்கொலைகளை முழுமையாகத் தடுத்துவிட முடியும்? இல்லை.
- உளவியல் ஆலோசனை ஒரு பிரச்சினை குறித்துத் தனிநபருக்கு இருக்கக்கூடிய எதிர்மறையான பார்வையை மாற்ற மட்டுமே உதவுகிறது. ஆனால், அது மட்டுமே தீர்வல்ல. உதாரணத்துக்கு, பல்வேறு தேர்வுகள் மாணவர்களுக்கு நெருக்கடியைக் கொடுக்கும்போது, மாணவர்களின் இந்த நெருக்கடியைக் குறைக்கும் செயல்திட்டங்களை அரசு வகுக்க வேண்டும். அதுதான் முக்கியம். அதனுடன் உளவியல் ஆலோசனைகளையும் கொடுக்கலாமே தவிர, மாணவர்களுக்குள்ள நெருக்கடியைக் குறைக்க எந்தச் செயல்திட்டங்களும் இல்லாமல் வெறும் உளவியல் ஆலோசனைகளின் வழி மட்டுமே அனைத்துத் தற்கொலைகளையும் தடுத்துவிட முடியாது.
- அதேபோல உங்களுக்கு நெருக்கமானவர்களில் யாராவது தற்கொலை எண்ணத்துடன் இருக்கிறார் எனத் தோன்றினால், அவரிடம் இது குறித்து உரையாடுவது அவசியம். இப்படிப்பட்ட உரையாடல்கள்தான் தற்கொலைக்கான மனநிலையை மாற்றுவதில் உதவிகரமாக இருக்கும்.
மாணவர்களைக் காப்பது எப்படி?
- மாணவர்களின் தற்கொலைகளைப் பொறுத்தவரை, இரண்டு முக்கியமான மனநிலைகள்தான் காரணமாக இருக்கின்றன. ஒன்று, மிகவும் தனிமையாக உணர்வது; இரண்டாவது, மற்றவர்களுக்குப் பாரமாக இருப்பதாக நினைப்பது. இந்த இரண்டு எண்ணங்களே மாணவர்களைத் தற்கொலையை நோக்கி உந்துகின்றன.
- இந்த மனநிலையில் இருந்து வெளிவர வேண்டுமென்றால் அல்லது இந்த மனநிலை வராமல் இருக்க வேண்டுமென்றால், மாணவர்கள் ஒரு சமூகமாகத் தங்களை உணர வேண்டும். மற்றவர்களுக்குப் பயனுள்ள வகையில் தங்களது நடவடிக்கைகளை அமைத்துக்கொள்ள வேண்டும்.
- தங்களைச் சுற்றி நல்ல சமூகப் பிணைப்பை ஏற்படுத்திக்கொள்ள வேண்டும். சமூக அவலங்களுக்கு, பாகுபாடுகளுக்கு, உரிமைகளுக்காகப் போராடும் மனநிலையை மாணவர்கள் பெற்றிருக்க வேண்டும். சமூகத்தோடு அவர்களின் பிணைப்பு மிகவும் வலுவாக இருக்கும்போது அவர்களின் தனிப்பட்ட நெருக்கடிகள் பெரிதாகத் தெரியாது. தனிப்பட்ட தோல்விகளுக்காகவோ, இயலாமைகளுக்காகவோ மனமுடைந்து தங்கள் மீது பழிபோட்டுக்கொள்ளும் மனநிலையிலிருந்து அவர்கள் வெளியேறுவதன் மூலம், சமூகத்துடன் இணைந்திருப்பதும் சமூகத்துக்காக வாழ்வதும் சாத்தியமாகும்.
அரசு என்ன செய்ய வேண்டும்?
- அரசின் பல்வேறு கொள்கை முடிவுகள், நிலைப்பாடுகள், சட்ட திட்டங்கள் தனிமனிதர்களின் வாழ்க்கையோடு நேரடித் தொடர்புடையவை. அரசின் எதிர்மறையான நிலைப்பாடுகளினால் அந்தச் சமூகத்தின் அத்தனை பேரும் பாதிக்கப்பட்டாலும், விளிம்பு நிலையில் இருப்பவர்களையே அது முதலில் பாதிக்கிறது.
- அவர்களுக்குத்தான் அதிகப் பாதிப்பும் ஏற்படும். அதனால், அவர்களைப் பாதுகாப்பதை அரசு முதன்மை நோக்கமாகக் கொள்ள வேண்டும். அதிகரிக்கும் தற்கொலைகளுக்கும் அரசின் கொள்கை முடிவுகளுக்கும் உள்ள தொடர்பை நேர்மையாக ஆராய்ந்து, சீர்தூக்கிப் பார்க்கும் மனநிலையை ஆட்சியாளர்கள் கொண்டிருக்க வேண்டும்.
- ஒரு சமூகம் தன்னளவில் எப்படி அதன் மக்களின் மீதும் அவர்களின் நல்வாழ்க்கையின் மீதும் அக்கறை கொண்டிருக்கிறது என்பதைக் காட்டும் கண்ணாடி தற்கொலைகள். அதனால், தற்கொலைகளைத் தடுக்கும் பொறுப்பு அரசுக்கும், ஒரு சிவில் சமூகமாக நம் அனைவருக்கும் இருக்கிறது. தற்கொலைகள் இல்லாத சமூகத்தைக் கட்டியெழுப்பத் தேவையான செங்கல் நம் ஒவ்வொருவரின் கையிலும் இருக்கிறது. அதைச் சரியாகப் பயன்படுத்தினால்தான் தற்கொலைகளைத் தடுப்பது சாத்தியமாகும்!
- செப்டம்பர் 10: உலகத் தற்கொலைத் தடுப்பு நாள்
நன்றி: இந்து தமிழ் திசை (10 – 09 – 2024)