- ‘மனிதக் கழிவை மனிதர் அகற்றும் இழிவை ‘அடிமைத்தனத்தின் மிச்சம்’ என்கின்றன ஐக்கிய நாடுகள் அவையின் ஆவணங்கள். இத்தகைய இழிவில் பன்னெடுங்காலமாக ஈடுபடுத்தப்பட்டுள்ள மக்களை மீட்க மகத்தான போராட்டங்களை வேறு யாரையும்விட அதிகமாக முன்னோடி கம்யூனிஸ்ட்டுகள் 1950களில் நடத்தியிருக்கின்றனர்.
- தமிழகத்தைப் பொறுத்தவரை, மனிதக் கழிவு அகற்றும் மனிதர்கள் மத்தியிலிருந்து எஸ்.ஏ.தங்கராஜன் திண்டுக்கல்லில் உருவானார். அவர் ஏ.பாலசுப்ரமணியன் என்னும் கம்யூனிஸ்ட் கட்சித் தலைவரின் அரவணைப்போடு வீரமிக்க போராட்டங்களை நடத்தியிருக்கிறார்.
- மனிதக் கழிவு அகற்றுதல் உள்ளிட்ட பணிகளைச் செய்த துப்புரவுப் பணியாளர்களைக் காவல் துறை அதிகாரி சாட்டையால் அடிக்கிற பழக்கம் அப்போது இருந்துள்ளது. கம்யூனிஸ்ட்டுகள் அளித்த தைரியத்தால் நிமிர்ந்து நின்ற துப்புரவுப் பணியாளர்கள், அடித்த சாட்டையைப் பிடுங்கித் திருப்பி அடித்துள்ளனர்.
- மனிதக் கழிவு அகற்றும் பெற்றோருக்குப் பிறந்த பெசவாடா வில்சன் சுமார் 30 ஆண்டு காலப் போராட்டங்களுக்குப் பிறகு தேசியத் தலைமையாக உருவாகித் தற்போது போராடிக்கொண்டிருக்கிறார். ஐரோப்பாவில் அடிமைகளுக்கு எஜமானர் இருப்பார். அவர்கள் அவர் சொல்வதற்கு அடிபணிந்து நடப்பார்கள்.
- ஆனால், மனிதக் கழிவு அகற்றுவோருக்கு யாரும் எஜமானர்கள் கிடையாது. அடிமைத்தனத்தின் மிச்சமாக இருக்கிற மனிதக் கழிவு அகற்றுவோர் மனதில் “மனிதக் கழிவு அகற்றுதல் என்பது நாம் செய்ய வேண்டிய வேலை என்று பதிந்துவிட்டிருக்கிறது” என்கிறார் பெசவாடா வில்சன்.
- அதிலிருந்து தப்பிப்பதற்காக அவர்கள் எதையும் செய்ய முடியாதவகையில் அவர்கள் ‘கண்களால் காண முடியாத ஒரு பொருளாதாரச் சிறைக்குள்’ அடைக்கப்பட்டுள்ளனர். பொருளாதார வகையிலும் பண்பாட்டு வகையிலும் அவர்கள் இரட்டை அடிமைச் சங்கிலிகளால் பிணைக்கப்பட்டுள்ளனர்.
சட்டத்தாலும் அகலாத இழிவு:
- தமிழில் சில பத்தாண்டுகளுக்கு முன்பாக ‘எடுப்புக் கக்கூஸ்’ என்ற வார்த்தை பரவலாக இருந்தது. மதுரையில் சிறுவயதில் நேரில் பார்த்திருக்கிறேன். சுவரில் ஓட்டை இருக்கும். அந்த ஓட்டையை மறைத்து ஒரு தகரம் தொங்கும். அதனை விலக்கி மனிதக் கழிவை அகற்றுவார்கள். 1993இல் இத்தகைய கழிப்பறைகளைக் கட்டுவது சட்டப்படி குற்றம் என்று சட்டம் வந்துவிட்டது. எனினும், அந்த அவலம் நீங்கிவிடவில்லை.
- 2011 கணக்கெடுப்பின்படி, இந்தியாவில் 7 லட்சத்து 94 ஆயிரத்து 360 எடுப்புக் கக்கூஸ்கள் இன்னமும் உள்ளன. மேலே சொன்ன எடுப்புக் கக்கூஸ்கள் மட்டுமல்லாமல், 13 லட்சத்து 14 ஆயிரத்து 652 கழிப்பறைகள் மனிதக் கழிவுகளைத் திறந்தவெளியில் கொட்டும்வகையில் அமைக்கப்பட்டுள்ளன. ஆக மொத்தம் 21 லட்சத்து 9 ஆயிரத்து 42 கழிப்பறைகள் மனிதக் கழிவுகளை மனிதர்களே கையாளும் வகையில் உள்ளன. உலர் கழிப்பறைகளில் கழிவு அகற்றுவோரில் பெரும்பாலோர் பெண்கள்.
- மனிதக் கழிவு அகற்றுதலில் தலித் சாதிகளின் அடுக்கில் அடிமட்டத்தில் உள்ள சாதிகள் பொதுவாக ஈடுபடுகின்றன. மத்தியப் பிரதேசத்தில் இஸ்லாம் மதத்துக்கு 200 வருடங்களுக்கு முன்னால் மாறிய தலித்துகள் ‘ஹலால்ஹோர்’ என்னும் பெயரில் உள்ளனர். அவர்கள் சான்றிதழின்படி இதர பிற்படுத்தப்பட்ட சமூகத்தினராக இருந்தாலும் மனிதக் கழிவு அகற்றுதலில் ஈடுபட்டுள்ளனர்.
வரலாற்றில்...
- மனிதக் கழிவை மனிதரே அகற்றும் இழிவு என்பது மனித இனத்தின் வரலாற்றின் ஒரு கட்டத்தில் உலகின் பல்வேறு நாடுகளில் நடைமுறையில் இருந்துள்ளது. ஐரோப்பாவில் முதலாவது பொதுக் கழிப்பிடம் பொ.ஆ.1214இல் கட்டப்பட்டது. அதன் பிறகுதான் அங்கே மனிதக் கழிவை மனிதர் அகற்றும் இழிவான தொழில் ஆரம்பமானது.
- இங்கிலாந்தின் அரசி முதலாம் எலிசபெத் (1533-1603) இன் அரண்மனையில் இன்றைய நவீனக் கழிப்பறையின் முன்னோடி வடிவம் ஒன்று 1596இல் நிறுவப்பட்டது. மனிதக் கழிவை மனிதர் அகற்றத் தேவை இல்லாத வகையில் தண்ணீரால் தன்னைத் தூய்மைப்படுத்திக்கொள்கிற கழிப்பறையின் மாதிரி வடிவம் அது.
- மனிதக் கழிவை மனிதர் அகற்ற வேண்டிய இழி நிலையைத் தொழில்நுட்பத்தின் வளர்ச்சி மாற்றியமைத்த காலக்கட்டம் அப்போதிலிருந்துதான் ஆரம்பமாகியிருக்கிறது. 1775இல் இத்தகைய ஒரு கழிப்பறைக்கான கண்டுபிடிப்பு உரிமை வழங்கப்பட்டது. இதன் தொடர்ச்சியாக இன்று மேலை நாடுகளில் மனிதக் கழிவை மனிதர் அகற்றும் இழிவு முன்னதாகவே ஒழிக்கப்பட்டுள்ளது.
இந்திய நிலவரம்:
- இந்தியாவில் மனிதக் கழிவை மனிதர் அகற்றும் இழிவு இன்னமும் ஒழிக்கப்படாமல் இருப்பதற்கான முதலாவது முக்கியமான காரணம், அது சாதி சமூக அமைப்புமுறையோடு பின்னிப் பிணைந்திருப்பது. இரண்டாவது காரணம், தொழில்நுட்பத்தின் வளர்ச்சி இன்னமும் இந்தியாவின் அனைத்துப் பிரிவுகளிலும் பரவாமல் இருப்பது.
- கிறிஸ்து பிறப்புக்கு முந்தைய நூற்றாண்டுகளில் இந்தியாவில் உருவான மெளரியப் பேரரசு (பொ.ஆ.மு. (கி.மு.) 322-184) காலக்கட்டத்திலும் மனிதக் கழிவை மனிதர் அகற்றும் இழிவு நடைமுறையில் இருந்தது என்கிறது, மகாராஷ்டிர மாநில அரசின் கீழ் தன்னாட்சி அமைப்பாக புணேவில் செயல்படும் டாக்டர் பாபாசாகேப் அம்பேத்கர் ஆய்வு - பயிற்சி நிலையம், மனிதக் கழிவை மனிதர் அகற்றும் இழிவு தொடர்பாகத் தயாரித்துள்ள ஆய்வு அறிக்கை. அன்று பாடலிபுத்திரம் என அழைக்கப்பட்ட இன்றைய பாட்னாவில் மனிதக் கழிவு அகற்றுவோர் இருந்தனர் என்றும் நகரத்தின் தலைவர் இத்தகைய பணிகள் நடைபெறுவதை மேற்பார்வையிட்டார் என்றும் இந்த அறிக்கை தெரிவிக்கிறது.
- இந்தியாவை அடிமைப்படுத்திய பிரிட்டனிலிருந்து கொண்டுவரப்பட்டதல்ல மனிதக் கழிவு அகற்றுதல் என்னும் இழிவு. ஆனால், அவர்கள் இந்தியாவின் உள்ளாட்சி நிர்வாகத்தை நவீனப்படுத்தியபோது, மனிதக் கழிவு அகற்றுதலையும் ஓர் அமைப்புரீதியான மாற்றத்துக்கு ஆட்படுத்தினர். அவர்கள் இந்தியாவின் நெசவு மீதும் விவசாயத்தின் மீதும் தாக்குதல் நடத்தி அவற்றைச் சீர்குலைத்தபோது, ஒடுக்கப்பட்ட மக்கள் வேறு வழியில்லாமல் மனிதக் கழிவு அகற்றுவோராக மாற வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது என்கிறது ஓர் ஆய்வு.
- பெசவாடா வில்சனின் இயக்கம் வேகமெடுத்த காலம் முதலாக, மறைந்த சமூக நீதிப் போராளி பி.எஸ்.கிருஷ்ணன் (ஐஏஎஸ்), அவரது நண்பர் மறைந்த எஸ்.ஆர்.சங்கரன் (ஐஏஎஸ்) உள்ளிட்ட ஜனநாயக சக்திகளும், ஆங்காங்கே இடதுசாரி இயக்கங்களும் இந்த இயக்கம் மேலும் வலிமை அடைவதற்குத் தங்களது பங்களிப்பைச் செலுத்தியுள்ளனர்.
- 11ஆவது ஐந்தாண்டுத் திட்ட காலக்கட்டத்தில் மத்திய திட்ட கமிஷனில் ‘மனிதக் கழிவை மனிதர் அகற்றுதலை ஒழிப்பதற்கான ஒரு முனைப்புக் குழு’ அமைக்கப்பட்டது. அதன் ஒருங்கிணைப்பாளராக பெசவாடா வில்சனுக்குப் பொறுப்பளிக்கப்பட்டது.
- மற்றவர்களின் ஒத்துழைப்போடு, உச்ச நீதிமன்றத்தில் அவர் தாக்கல் செய்த பொதுநல மனுதான் மத்திய அரசையும் மாநில அரசுகளையும் கொஞ்சம் அசைத்துப் பார்த்தது. “அரசமைப்புச் சட்டத்தில் இந்தியர்களுக்கு உத்தரவாதம் செய்யப்பட்டுள்ள கண்ணியத்துடன் வாழ்வதற்கான உரிமையை, எப்போது மனிதக் கழிவு அகற்றுவோருக்கு வழங்குவீர்கள்?” என்று மத்திய அரசுக்கு 15 தடவைக்கும் மேலாகக் காலக்கெடுக்களை விதித்தது உச்ச நீதிமன்றம்.
- தற்போது இந்தியா முழுவதும் ‘மனிதக் கழிவு அகற்றுகிற இழிவில்’ சிக்கியிருக்கிறவர்களைக் கணக்கெடுக்கும் பணியை பெசவாடா வில்சனின் சஃபாய் கர்மசாரி ஆந்தோலன் அமைப்புக்கு மத்திய அரசு அளித்துள்ளது. அதன் இணையதளத்தில் இந்தக் கணக்கெடுப்பின் விவரங்கள் இந்திய மாநிலங்களைக் குறிக்கும் தேசப்படத்தோடு இணைக்கப்பட்டுள்ளன.
தமிழ்நாட்டின் நிலை என்ன?
- தமிழ்நாட்டில் மனிதக் கழிவை மனிதர் அகற்றுதல் என்னும் இழிவில் சிக்கிய ஒரு மனிதர்கூட இல்லை என்று 2003இல் தமிழ்நாடு அறிவித்துவிட்டது. 2004இல் தாக்கிய சுனாமிப் பேரழிவுக் காலக்கட்டத்தில் பிணங்களை அகற்றும் பணி செய்து கொண்டிருந்தவர்களில் மனிதக் கழிவு அகற்றுவோரும் இருந்ததை சஃபாய் கர்மசாரி ஆந்தோலனின் தமிழ்நாடு பொறுப்பாளர்களில் ஒருவரான சாமுவேல் நேரில் கண்டார்.
- அவர்கள் பணியாற்றிய எடுப்புக் கக்கூஸ்களையும் கண்டறிந்தார். 1993இல் தடைசெய்யப்பட்டு, 20 ஆண்டு காலத்துக்குப் பிறகும் தமிழ்நாட்டில் எடுப்புக் கக்கூஸ்களும் மனிதக் கழிவு அகற்றுவோரும் இருக்கிறார்கள் என்பதையும் சஃபாய் கர்மசாரி ஆந்தோலன் அரசு நிர்வாகத்திடம் கொண்டுசென்றது.
- 2008 வாக்கில் மனிதக் கழிவு அகற்றுவோர் உள்ளனர் என்பதற்கான ஒப்புதல் சான்றுகளைத் தமிழக அரசு வழங்க வேண்டிய கட்டாயத்துக்கு ஆளானது. இப்போதும் மனிதக் கழிவு அகற்றுதலில் மனிதர்கள் இருக்கிறார்கள் என்பதை மறுத்துவிடுகிற போக்கில்தான் தமிழக அரசின் போக்கு இருக்கிறது என்கிறார் சாமுவேல். தமிழகம் மட்டுமல்ல, இந்திய மாநிலங்களில் பெரும்பாலானவற்றில் இதுதான் நிலை. இதற்கெல்லாம் முற்றுப்புள்ளி எப்போது?
நன்றி: இந்து தமிழ் திசை (24 – 07 – 2024)