உயா்கல்வியில் புதிய பாா்வை

• இந்திய உயா்கல்வி நிறுவனங்களுக்கு சில சமூகப் பொறுப்புக்களை தேசிய கல்விக் கொள்கை 2020 விதித்துள்ளது. உயா்கல்வி நிறுவனங்கள் அந்தப் பொறுப்பை உணா்ந்து, சமூகத்துடன் இணைந்து மேம்பாட்டுப் பணிகளில் மக்களைப் பங்கேற்க வைக்க உதவிட வேண்டும். அதனை நடைமுறைப்படுத்த ஒரு புதிய திட்டத்தையும் மத்திய அரசு உருவாக்கியுள்ளது.
• அத்திட்டத்தின் பெயா் ‘உன்னத் பாரத் அபியான்’. இந்தத் திட்டம் ஆரம்பத்தில் வேகமெடுக்காமல் இருந்ததால், அதற்கான காரணங்களைக் கண்டறிந்து, இடா்ப்பாடுகளைக் களைந்து, ‘உன்னத் பாரத் அபியான் 2.0’ என்ற பெயரில் தற்போது மத்திய அரசு செயல்படுத்தி வருகிறது.
• இந்தத் திட்டத்தை தேசிய அளவில் ஒருங்கிணைக்க ஒரு உயா்கல்வி நிறுவனத்தையும், மாநில அளவில் ஒருங்கிணைக்க 45 உயா்கல்வி நிறுவனங்களையும் அடையாளம் கண்டு, பல்கலைக்கழக மானியக் குழு மூலம் மத்திய அரசு செயல்படுத்தி வருகிறது. இந்தத் திட்டத்தில் பதினான்கு வல்லுநா் குழுக்கள் இணைந்து செயல்படுகின்றன. இதில் இந்தியாவில் இதுவரை 3,229 உயா்கல்வி நிறுவனங்கள் தங்களைப் பதிவு செய்து கொண்டு 15,000 கிராமங்களில் பணிகளை மேற்கொண்டுள்ளன.
• இந்தியாவில் இயங்கும் உயா்கல்வி நிறுவனங்களின் எண்ணிக்கையை நாம் நாம் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். பல்கலைக்கழகங்களின் எண்ணிக்கை 1,000 -க்கும் மேல், கல்லூரிகள் 42,000-க்கும் மேல், தனி ஆய்வு நிறுவனங்கள் 12,000-க்கும் மேல் என உயா்ந்து வருகின்றன. இவ்வளவு நிறுவனங்களும் சில மணி நேரம் சமுதாயத்துடன் இணைந்து பணி செய்தால் எவ்வளவோ மாற்றங்களைக் கொண்டுவர முடியும்.
• இந்தத் திட்டத்தை வலுவாக்கி உயா்கல்வி நிறுவனங்களை செயல்பட வைக்க பல்வேறு நடவடிக்கைகள் தற்போது எடுக்கப்பட்டு வருகின்றன. அந்த வகையில் இந்தத் திட்டச் செயல்பாடுகள் எப்படி நடைபெறுகின்றன என்பதை அறியும் பொருட்டு சமீபத்தில் புதுதில்லி மத்திய பல்கலைக்கழகத்தில் ஒரு நிகழ்வு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருந்தது. அதில் நானும் கலந்துகொண்டேன்.
• அந்த நிகழ்வில், இந்தத் திட்டத்தில் தங்களை இணைத்துக் கொண்டு செயல்படும் உயா்கல்வி நிறுவனங்கள் தங்கள் அனுபவங்களைப் பகிா்ந்து கொண்டன. நானும் பிற பேராசிரியா்களும் பல அடிப்படைக் கருத்துகளைப் பகிா்ந்து கொண்டோம். அதற்குக் காரணம், உயா்கல்வி நிறுவனங்கள் சமூகத்துடன் இணைந்து பணி செய்யும்போது எந்த மாதிரியான பாா்வையுடன் செயல்பட வேண்டும் என்பதைப் புரிய வைக்க வேண்டும் என்பதே.
• அந்தத் திட்டம் பற்றிய புரிதலை, உயா்கல்வி நிறுவனங்களில் பணிபுரியும் ஆசிரியா்கள் முதலில் உருவாக்கிக்கொள்ள வேண்டும். இப்புதிய திட்டம் தற்போது உயா்கல்வி நிறுவனங்களில் நாட்டு நலப்பணித் திட்டம் செயல்படுத்தப்படுவதுபோல் செயல்படுத்தப்படக் கூடாது. ஒரு சில நிறுவனங்களில் விரிவாக்கப்பணி செய்வது போன்றும் செய்யக்கூடாது.
• புதிய சூழலில் மக்கள் பொறுப்பேற்று, மேம்பாட்டுக்கான பணிகளில் பங்களிப்பு செய்ய வேண்டும். ஆனாலும், அப்படிப் பங்களிப்பைச் செய்கிறவா்கள் அரசாங்கத்தின் திட்டப் பணிகளுக்கான பயனாளிகளாக செயல்படக்கூடாது. மாறாக, பொறுப்புமிக்க குடிமக்களாக செயல்பட வேண்டும்.
• உயா்கல்வி நிறுவனங்கள் தங்களை எஜமானனாக எண்ணிக்கொண்டு, கிராம மக்களை வறியா்கள்போல் பாவித்து கிராமங்கள் உயா்கல்வி நிறுவனங்களின் அறிவாற்றலால் மேம்படப்போகிறது என்ற மனோபாவத்தில் செயல்படக்கூடாது. முக்கியமாக உயா்கல்வி நிறுவனங்கள், தாங்கள் அறிவின் உச்சியில் நின்று செயல்படுகிறவா்கள், கிராமத்து மக்கள் அறியாமையில் வாழ்கின்றவா்கள், அவா்களுக்கு எதுவும் தெரியாது என்று கிராமத்து ஏழை எளிய மக்களை தாழ்வாகப் பாா்க்கும் மனோபாவத்தை முற்றிலுமாகப் புறந்தள்ள வேண்டும்.
• அவா்களும் மதிக்கத்தக்க, மரியாதையுடைய வாழ்வை வாழ்பவா்கள்; அவா்களிடமும் அறிவுண்டு, ஆற்றல் உண்டு, வாழ்வாதாரம் உண்டு, பொருளாதாரம் உண்டு, உயா் வாழ்வுக்கான விழுமியங்கள் உண்டு, கலாசாரம் உண்டு, பண்பாடு உண்டு, சக்தி உண்டு, உழைப்பு உண்டு, பிறரை வாழ்விக்கத் தேவையான இரக்கம் உண்டு என்ற புரிதலுடன் கிராமத்து மக்களுடன் பணி செய்ய வேண்டும்.
• அவா்களிடம் நமக்குத் தெரிந்தவற்றை, புரிந்தவற்றை எடுத்து வைக்கப் போகிறோம். அவா்களிடம் இருக்கும் ஆற்றலை, அறிவை நாமும் பெறப்போகிறோம், அவா்களுக்கு நம்மிடம் உள்ளது தேவையானால் எடுத்துக் கொள்ளட்டும், நாமும் தேவைப்பட்டால் எடுத்துக்கொள்வோம் என்ற உணா்வுடன் ஆசிரியா்களும் மாணவா்களும் கிராமங்களுக்குச் செல்ல வேண்டும். மாறாக, நாம் அவா்களுடைய வாழ்வை மேம்படுத்தச் செல்வதாக நினைத்து செல்லக் கூடாது. இதுதான் இந்தத் திட்டத்தின் முக்கியமான அம்சம்.
• இந்தத் திட்டத்தின் மூலம் மாணவா்களும் ஆசிரியா்களும் கிராமங்களில் பணியாற்றுகின்றபோது எந்த இடத்திலும் இந்த கிராமங்களை நாங்கள் தத்தெடுத்துப் பணி செய்கின்றோம் என்று கூறிவிடக்கூடாது. அடுத்து மக்களிடம் உரையாடுவதற்கு அவா்கள் தங்களைத் தகுதிப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும். அதற்கு முதலில் மக்களை மதித்து அவா்களின் கருத்துகளை கேட்க நம்மை நாம் பக்குவப்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும்.
• நாம் உயா்கல்விக் கூடங்களில் மற்றவா்களுக்கு ஆலோசனை கூறியே பழக்கப்பட்டவா்கள். ஆகையால் அங்கு சென்றவுடன் நம் கருத்தை அவா்களிடம் திணிக்க முயற்சி செய்யக் கூடாது. மக்களாட்சியின் அடிப்படைக் கூறுகளில் ஒன்று மற்றவா் கருத்தை மதித்துக் கேட்பது. அக்கருத்தில் நமக்கு உடன்பாடு இருக்கிறதா இல்லையா என்பது வேறு விஷயம். மற்றவருக்கும் கருத்து உண்டு என்பதை நாம் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும்.
• அது மட்டுமல்ல, ஏற்றத்தாழ்வு மிக்க நம் சமூகத்தில் ஏழைகளின் கருத்தை யாா் கேட்பாா்கள் என்று கருதப்படும் நிலையில், படித்தவா்களாகிய ஆசிரியா்களும் மாணவா்களும் ஏழை எளியவா்களின் கருத்தை மதித்து கேட்க தங்களைத் தயாா் செய்து கொண்டு செல்ல வேண்டும்.
• கிராமத்திற்குச் செல்லும் மாணவா்களும் ஆசிரியா்களும் முக்கியமாக ஒன்றை மனதில் நிறுத்திக் கொள்ள வேண்டும். அதாவது, கிராமத்தில் மக்களுடன் மேம்பாட்டுப் பணிகளில் நாம் ஈடுபடும்போது, அவா்களோடு நாமும் பலனடைகின்றோம் என்ற சிந்தனையுடன் அவா்கள் செயல்பட வேண்டும்.
• நாம் சமூகத்துடன் இணைந்து பணி செய்கின்றபோதுதான், சமூகம் சந்திக்கின்ற பிரச்னைகளை நம்மால் சரியாக உணர முடியும். அப்போதுதான் உயா்கல்வி நிறுவனங்களில் பணிபுரியும் ஆசிரியா்கள் சமூகம் சாா்ந்த பிரச்னைகளில் ஆய்வு செய்யும்போது, அந்த பிரச்னைகளுக்கான தீா்வை எளிதில் கண்டறிய முடியும். இவை எல்லாவற்றையும்விட, சமூகம் பற்றிய சரியானபாா்வை உருவாக பெரிய வாய்ப்பும் அவா்களுக்குக் கிடைத்துவிடும்.
• மருத்துவம் படிக்கின்ற மாணவா்கள், கிராமங்களுக்குச் சென்று மக்களுடன் இணைந்து பணி செய்கின்றபோது, மக்கள் சந்திக்கும் பிரச்னைகளைப் புரிந்துகொள்ள முடியும். அதனால் அவா்களுடைய சமூக சிந்தனை தூண்டப்பட்டு, சமூகப் பாா்வையுடைய மருத்துவராக கல்விக்கூடத்திலிருந்து வெளியே வருவாா்கள்.
• அப்படி வருபவா்கள், சமூகப் பொறுப்பற்று பணம் பண்ணும் இயந்திரமாக செயல்பட மாட்டாா்கள். ஒவ்வொருவரும் பொறுப்பு மிக்கவராக, சமூகப் பாா்வை கொண்டவராக, சமுதாயத்தின்மீது பற்றும் பரிவும் கொண்டவராக மாறி விடுவாா். இந்த அடிப்படையைக் கருத்தில் கொண்டுதான், உயா்கல்வி நிறுவனங்கள் அனைத்தும் கிராமப்பணிகளில் ஈடுபட வேண்டும் என்று இத்திட்டத்தின் மூலம் பணிக்கப்பட்டுள்ளது.
• இதற்கு பல்கலைக்கழக அல்லது கல்லூரி ஆசிரியா்களுக்கு விசாலமான புரிதலை முதலில் ஏற்படுத்த வேண்டும். இந்த புதிய திட்டத்தில் இடம்பெற்றுள்ள கிராம மேம்பாட்டுப் பணி என்பது சேவைப் பணியும் அல்ல, விரிவாக்கப் பணியும் அல்ல.
• கிராம மேம்பாட்டுப் பணியில் பங்கு பெறுவதால் நம் ஆய்விலும் கல்வியிலும் தரம் கூடிவிடும் என்ற புரிதலுடன் அவா்கள் பணி செய்ய வேண்டும்.
• இந்தப் பணி, கல்வியின் தரத்தை, ஆராய்ச்சியின் தரத்தை கூட்டுவதற்காக உருவாக்கப்பட்டது. அதே போல சமூகப் பொறுப்பு மிக்க குடிமகனாக ஒவ்வொருவரும் செயல்பட இந்தச் செயல்பாடு உதவும் என்ற அடிப்பைடயில் இந்தத் திட்டம் கொண்டு வரப்பட்டுள்ளது.
• இந்தப் பணிகளை கல்லூரிகளிலும், பல்கலைக்கழகங்களிலும் ஒருங்கிணைப்பதற்காக நியமிக்கப்பட்ட ஆசிரியா்களுக்கு, மாநில அளவிலும், தேசிய அளவிலும் பயிற்சிகள் அளிக்கப்பட்டு வருகின்றன. பொதுவாக இப்படிப்பட்ட பணிகளுக்கு ஆசிரியா்களை தயாா் செய்யும்போது, அவா்களிடம் ஆா்வத்தையும் உத்வேகத்தையும் உருவாக்குவதுதான் மிக முக்கியம்.
• பின்னா், களத்தில் எப்படிச் செயல்படுவது என்பதை அவா்கள் தீா்மானித்துக் கொள்வாா்கள். களச் செயல்பாடுகள், கிராமத்திற்கு கிராமம், மாவட்டத்திற்கு மாவட்டம், மாநிலத்திற்கு மாநிலம் வேறுபடும். சூழலுக்கு ஏற்ப களச் செயல்பாடுகளை வடிவமைத்துக் கொண்டு அவா்கள் செயல்படுவாா்கள்.
• ஆசிரியா்கள் மத்தியில் சமூக செயல்பாட்டுக்கான பொறுப்புணா்வைத் தூண்டும் விதமாகவும், சரியான பாா்வையை உருவாக்கும் விதமாகவும்தான் இந்தப் பயிற்சிகள் அமைய வேண்டும். மேலும், இந்த செயல்பாடுகள் அறிவொளி இயக்கம், அறிவியல் இயக்கம் போல் ஒரு இயக்க செயல்பாடாக மாற்றப்பட்டுச் செயல்படுத்தப்பட வேண்டும். அப்படிச் செய்தால் உயா்கல்வி நிறுவனங்களில், சமூகம் சாா்ந்த ஆய்வுகள் மேற்கொள்ளப்படும் என்பதோடு, தரமான கல்வி, சமூகம் சாா்ந்த பாா்வை கொண்ட மாணவா்களும் உருவாவாா்கள்.
• எனவே, சமூக மாற்றத்திற்கான வாய்ப்புகளைக் கொண்ட ‘உன்னத் பாரத் அபியான் 2.0’ திட்டத்தை இயக்கமாக மாற்ற நம் பல்கலைக்கழக துணைவேந்தா்கள், கல்லூரி முதல்வா்கள், ஆசிரியா்கள் ஆகியோா் முனைய வேண்டும். அந்த முனைப்புக்கு மாநில அரசு துணைநிற்க வேண்டும்.

நன்றி: தினமணி (19 – 08 – 2022)