உறுப்பறுத்தல் என்னும் தண்டனை
- சில ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் நடந்த சம்பவம் இது. அலுவலக நண்பர் ஒருவர், “நீங்க சொன்ன வேலையைத் தலையை அடமானம் வைத்தாவது முடித்துவிடுகிறேன். இல்லையெனில், என் இரண்டு காதுகளையும் அறுத்துக்கொள்கிறேன் சார்” என்று இயக்குநரிடம் சொன்னார். அவருக்கே உதவாத அவர் தலையை யார் அடமானத்துக்கு வாங்குவர் என்று நினைத்துச் சிரித்துக்கொண்டேன் (உள்ளுக்குள்தான்). காதை அறுத்துக்கொள்வதாகச் சொன்னதன் காரணம் தேடியது மனம்.
- பிறகொருநாள் ஆனந்தரங்கம் பிள்ளையின் நாட்குறிப்பை வாசித்துக் கொண்டிருந்தேன். அந்த வரலாற்றில் இருந்தது ஒரு விளக்கம். ‘வீடுகளில் தொடர்ந்து திருடிவந்த கும்பல் ஒன்றின் தலைவனைக் கடைத்தெருவில் தூக்கில் தொங்கவிட்டனர். ஏனைய இருவருக்கும் காதுகளை அறுத்து 50 கசையடிகளும் தரப்பட்டன’.
- காதுகள் இல்லாமல் அதாவது, புற மடல்கள் இல்லாமல் தெருவில் நடமாடினால் அவர் தண்டிக்கப்பட்ட குற்றவாளி என்று தெரிந்துவிடும். அது அவமானம் அல்லவா? அத்தகைய அவமானத்தைத் தேடிக்கொள்ளவும் தயார் என்றுதான் அலுவலக நண்பர் சூளுரைத்துள்ளார். அக்காரியத்தை அவர் முடிக்கவில்லை. சமீபத்தில் அவரைப் பார்க்க நேர்ந்தது. காதுகள் அறுபடாமல் அப்படியே இருந்தன.
- ‘நான் இல்லாமல் கச்சேரி நடத்தவா? நான் இல்லாமல் நீ நூறு வெள்ளி வசூல் பண்ணிவிடு! என் காதை அறுத்துக் கீழே வைத்துவிடுகிறேன்’ - இது எழுத்தாளர் கு.அழகிரிசாமி, மலாயாவில் 1954இல் எதன் பொருட்டோ டைரியில் எழுதி வைத்துள்ள ஒரு வெஞ்சினம். மீசையின் ஒரு பக்கத்தை மழித்துக்கொள்ளுதல், மொட்டை அடித்துக்கொள்ளுதல்போல காதை அறுத்துக்கொள்ளுதலும் பந்தயத்தில் ஓர் அம்சம்போலும். ஒரு காலத்தில் அது நிறைவேற்றவும் பட்டிருக்கலாம். இப்போது யாரும் காதை அறுத்துக்கொள்வது இல்லை.
மூக்கறுத்தல்:
- காதைப் போல மூக்கை அறுத்தலும் அவமானப்படுத்தலுக்குத் தரப்படும் இன்னொரு பரிசு. போரில் தோல்வியடைந்த வீரர்களின் மூக்குகளையும் மேல் உதட்டையும் அறுத்து மூட்டை கட்டிக்கொண்டு, வெற்றியடைந்த வீரர்கள் நாட்டுக்குத் திரும்புவார்களாம். மூக்கு மூட்டை! அது மூக்கறுப்புப் போர் எனப்பட்டது. மதுரையில் இது நடைபெற்றதாக ஒரு வரலாற்றுக் குறிப்பு உண்டு.
- சேலம் மாவட்ட பேளூர் கல்வெட்டில், ‘மீசையுடன் மூக்கறுப்பிச்சே’ என்ற வரி காணப்படுகிறதாம். சூர்ப்பணகையின் மூக்கை இலக்குவன் அறுத்தான், அவளை மானபங்கப்படுத்தினான். மூக்கை மட்டும் அல்ல, மார்பகத்தையும் துண்டித்ததாக ஒரு பிரதியில் காணப்படுகிறது.
- கண்ணகி மார்பைத் திருகி எறிந்து மதுரையை எரித்தது காப்பியம். வழமையாய் ஆண்களின் மூக்குகள் தாம் அறுக்கப்பட்டதாகத் தெரிகிறது. இலக்குவன்தான் முதலில் பெண்ணின் மூக்கை அறுத்தவனோ என்னவோ? அதுவரை நிகழாததாக அது இருந்திருக்கலாம். அதனால்தான் ஆச்சரியமாக தேசம் முழுவதும் பேசப்பட்டு, இதிகாசத்தில் ஏறிவிட்டிருக்கலாம்.
மூக்கறையன்:
- மூக்கறுபட்டவர் மூக்கறையன் என்று காரணப் பெயர் பெற்றார். ‘மூக்கறைக்கு முகுரம் காட்டினால் கோபம் வரும்’ என்பது ஒரு பழமொழி (முகுரம் என்றால் கண்ணாடி). யார் தான் தன் முகம் விகாரமாய் இருப்பதை மனதார ஏற்பர்? ‘மூக்கறையனுக்கு வாழ்க்கைப்பட்டால் முன்னும் போகவிடான்; பின்னும் போகவிடான்’ என்பது மூக்கிலியின் குணதோஷ விளக்கம். ‘மூக்கறுபட்ட மூளி காதறுபட்ட காளியைப் பழித்தாளாம்’. இருவரும் ஒரே தகுதியினர் என்பதைச் சுட்டுகிறது இந்தப் பழமொழி.
நடுங்க வைக்கும் தண்டனைகள்:
- மெழுகுடன் ஈயத்தைக் காய்ச்சிக் காதில் ஊற்றுவது போன்றவை ஒரு காலத்தில் தண்டனைகளாக இருந்தன. இவற்றைக் கேட்கவே உடல் நடுங்குகிறது. ‘காது அறுத்த கூலி கை மேலே’ என்று ஒரு பழமொழியும் நிலவுகிறது. காதை அறுக்க மக்கள் தயங்கியது உணரப்படுகிறது.
- மூக்கை இழந்தவன் மூக்கறையன் என்பதுபோலக் காதறையன் என்று பெயர் வழங்கியதாகத் தெரியவில்லை. காதறை என்றால் காதுக் குழி என்றே பொருள். ஊசியின் காதுக்குள் ஒட்டகம் நுழைய முடியாது என்பது விவிலிய வாக்கியம். பயனற்றதைச் சுட்ட ‘காதறுந்த ஊசி’ என்றொரு பயன்பாடு உண்டு. ‘காது’ ஊசியில் நூல் கோக்கும் பகுதிக்குப் பெயர்.
- ‘காதம்’ என்பதற்குக் கொலை என்பது முதல் பொருள். இரண்டாம் பொருள்தான் தூரத்தின் அலகு. நீண்ட, பெரிய, கிளிபோல மூக்குடையவனை, ‘மூக்கன்’ என்பதுபோல நீண்ட, பெரிய காதுடையவனைக் காதன் என்று சொல்வதில்லை. ஏனெனில், காதன் என்றால் கொலைகாரன். (தோடுடைய) செவியன் என்று வேண்டுமானால் சொல்லிக்கொள்ளலாம்.
- செவி இல்லாதவன் செவிடு; கண் இல்லாதவன் குருடு. குரு என்றால் ஒளி என்று பொருள் (ஒளி தருபவர் குருவானார்). குரு என்பதற்குக் கண் என்று தெலுங்கில் பொருள். எனினும் கேட்கும் திறன் இல்லாதவரையே செவிடு என்றும், பார்வைத் திறன் குறைந்தவரையே குருடு என்றும் அழைப்பது மரபாக உள்ளது. ‘டு’ இன்மைப் பொருள் தருவது. மூக்கிலி என்பதுபோல, காதில்லாத வரை காதிலி என்றும் சொல்லலாம். ஆனால், காதிலிக்குச் செவிடன் என்று பொருள் (செவியிலி என்று பாம்புக்கு ஒரு பெயர் உண்டு).
தொண்டை:
- தொண்டையை அறுத்துக் கொலை செய்வதைக் கேள்விப்படுகிறோம். அது தண்டனை முறையாகத் தெரியவில்லை. கொலை முறையில் ஒரு வழி. நஞ்சை உண்ட சிவனின் கழுத்தைப் பிடித்து, தொண்டை வழியாக மேலும் உள்ளே போய்விடாமல் அவரைத் தடுத்தது புராணம். அதனால் நீலகண்டன் ஆனார். பெரும் காவியத்தையே தன் கண்டத்திலே வைத்திருந்ததாகப் புகழப்பட்ட ஒருவர் 20ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்தார். அவருக்குக் காவிய ‘கண்ட’ கணபதி சாஸ்திரி என்று பெயர். இங்கு கண்டம் என்றால் தொண்டை. பல கண்டங்களிலும் தப்பித்தவர்கள் உண்டு. அவை உயிரை மாய்க்கும் திறமுள்ள தருணங்கள்.
- தண்டனையை அனுபவிக்க உடலைப் பயன்படுத்தினர் முன்னோர். கண்ணுக்குக் கண், பல்லுக்குப் பல் என்ற நிலையிலிருந்து தூக்குத் தண்டனை வரை உடல் சென்றது. சமூகமாகப் போராடிப் போராடி உடலை ஒருவாறு மீட்டுவிட்டோம். ஆனால், ‘துஷ்ட நிக்கிரஹம்’ செய்ய அதிகாரம் படைத்தோர் இப்போது வேறு வழியைக் கண்டுபிடித்துவிட்டனர். அது விசாரணையும் இல்லாமல், வழக்கையும் நடத்தாமல் சிறையில் வைத்துச் செய்யப்படும் மனித வதை. உண்மையில் அது மனவதை.
நன்றி: இந்து தமிழ் திசை (09 – 09 – 2024)