PREVIOUS
✖
கடோத்கசனும் அரவானும் வீரர்கள் இல்லையா?
January 26 , 2025
2 days
21
0
கடோத்கசனும் அரவானும் வீரர்கள் இல்லையா?
- எழுத்தாளர் யுவன் சந்திரசேகர் ‘அபிமன்யு’ என்ற சிறுகதையை எழுதியுள்ளார். புராணக் கதையை மறுவிசாரணை செய்யும் கதை இது. இளைஞனான அபிமன்யு இறந்து கிடக்கிறான். அர்ஜுனன் போர்க்களத்தை உற்றுப் பார்க்கிறான். கால்களில் இடறும் வீரர்களின் அங்கங்களைக் கண்டு பதறுகிறான். அபிமன்யுவிற்கு அர்ஜுனன் தந்தை.
- தந்தையாகவும் கணவனாகவும் அண்ணனாகவும் தம்பியாகவும் இறந்து கிடக்கும் ஒவ்வொரு வீரனும் ஏதோவொரு வகையில் பிறருக்கும் உறவினர்கள்தானே! அபிமன்யு வீரன்தான்; அவனைப்போன்று ஒவ்வொருவரும் முக்கியம்தானே? சூதர்கள் அபிமன்யுவை மட்டும் புகழ்ந்து பாடுகிறார்களே! கடோத்கசனும் போரில் வீரமரணம் அடைந்தவன்தான்; கடோத்கசன் வீரன் இல்லையா? யுவனின் ‘அபிமன்யு’ சிறுகதை அளவில் சிறியதாக இருந்தாலும் பிரதி எழுப்பும் கேள்விகள் முக்கியமானவையாக இருக்கின்றன.
- வாரணவதத்தின் அரக்கு மாளிகையிலிருந்து குந்தியுடன் தப்பித்த பாண்டவர்கள் இடிம்ப வனத்திற்குள் நுழைகிறார்கள். அது இடிம்பன் எனும் அரக்கனின் ஆளுகையிலுள்ள காடு. இடிம்பன் அவர்களை உண்ண முயல்கிறான். பீமனுக்கும் இடிம்பனுக்கும் சண்டை மூள்கிறது. சண்டையில் இடிம்பன் கொல்லப்படுகிறான். இடிம்பனின் சகோதரியான இடிம்பி பீமனின் வீரத்தைக் கண்டு காதல் கொள்கிறாள். பீமன் மறுக்கிறான். குந்தியிடம் முறையிடுகிறாள் இடிம்பி. குந்தியும் தருமனும் இடிம்பியைப் பீமனுக்குத் திருமணம் செய்துவைக்கின்றனர். பீமனுக்கும் இடிம்பிக்கும் பிறந்தவனே கடோத்கசன். இயல்புக்கு மாறாக கடோத்கசன் பிறந்த அன்றே வளர்ந்து நிற்கிறான்; அதிகமான சக்தியைப் பெற்றிருந்தான். பீமனின் வீரத்தையும் இடிம்பியின் தோற்றத்தையும் ஒருங்கே பெற்றவனாகக் காட்சியளித்தான்.
- இடிம்பியையும் கடோத்கசனையும் வனத்திலேயே விட்டுவிட்டுப் பாண்டவர்கள் பிரிகின்றனர். ‘கடோத்கசா, நீயே பாண்டவர்களின் மூத்த வாரிசு. நீயே பாண்டவர்களுக்கு வாழ்நாள் முழுக்க உதவக் கடமைப்பட்டவன்’ என்கிறாள் குந்தி. இந்த அங்கீகாரம் கடோத்கசனுக்குப் பெரும் மகிழ்ச்சியைத் தருகிறது. குருஷேத்திரப் போரில் பாண்டவர்களுக்காகப் போரிட வந்தான் கடோத்கசன். போரில் கௌரவர்களுக்குக் கடும் அழிவை ஏற்படுத்தினான். போரிடத் தீர்மானிக்கப்பட்டபோதே யார் யாரைக் கொல்ல வேண்டும் என்பதைக் கிருஷ்ணன் முடிவுசெய்து வைத்திருந்தார். போர்த்தந்திரங்கள் தெரியாத கடோத்கசன், கிருஷ்ணனை முழுமையாக நம்பினான்.
- ராட்சசன் ஜடாசுரனின் மகன் அலம்புசனைக் கொல்கிறான். பீமனைக் கடுமையாகத் தாக்கிய மனித ஊனுண்ணியான அலாயுதனின் மாயைகளை அழித்துத் தலையை அறுக்கிறான். இதற்கிடையில் கௌரவர்களுக்குப் பெரும் கலக்கத்தை ஏற்படுத்திய கடோத்கசனின் மகனான அஞ்சனபர்வன் அஸ்வத்தாமனால் கொல்லப்படுகிறான். புத்திர சோகத்தைப் பொருட்படுத்தாமல் கடோத்கசன் கௌரவப் படையுடன் மூர்க்கமாகப் போரிடுகிறான். இறுதியில் கிருஷ்ணனின் சூழ்ச்சியால் கொல்லப்படுகிறான். அர்ஜுனனுக்கும் நாககன்னியான உலூபிக்கும் பிறந்த அரவானுக்கு என்ன நடந்ததோ, அதுதான் கடோத்கசனுக்கும் நடக்கிறது.
- கர்ணனின் ஆற்றலைப் பொறுக்க முடியாமல் பாண்டவர்களின் படை பின்வாங்குகிறது. கர்ணனுக்கு எதிராக யுத்தம் செய்யச் சொல்லி கடோத்கசனைத் தூண்டுகிறார் கிருஷ்ணன். ‘உன் வீரத்திற்குக் கர்ணனைக் கொல்வதுதான் சரி’ என்று வெறியேற்றுகிறான். கிருஷ்ணனின் சூழ்ச்சியை அறியாத கடோத்கசனும் மாதவரின் வாக்கை ஏற்று கர்ணனையும் அவனைச் சேர்ந்தவர்களையும் கலங்கடிக்கிறான். ‘கர்ணா இந்தக் கடோத்கசனை இனியும் விட்டு வைத்தால், இந்த இரவுக்குள் நம் எல்லோரையும் கொன்று விடுவான்.
- எனவே, இந்திரன் கொடுத்த சக்தி ஆயுதத்தை அவன்மேல் எறி’ என்கின்றனர் கௌரவர்கள். அர்ஜுனனைக் கொல்வதற்காகப் பிரத்தியேகமாக வைத்திருந்த ஆயுதத்தை வேறு வழியில்லாமல் கடோத்கசன்மேல் எறிகிறான். கடோத்கசனின் மாயைகளையும் ஒன்றுமில்லாமல் செய்து, அவனைக் கொன்றுவிடுகிறது சக்தி ஆயுதம். இறக்கும் தறுவாயிலும் பேருருவம் எடுத்துக் கௌரவர்களின் கால்பங்கு படைகளை அழித்துவிட்டே இறக்கிறான் அந்த மாவீரன்.
- கடோத்கசனின் அழிவுக்காக எல்லோரும் வருந்துகின்றனர். தன் தந்தையின் உயிரைக்காக்க அலாயுதனை அழித்தான். சிற்றப்பனின் உயிரைக்காக்கக் கர்ணனிடம் அழிந்தான் கடோத்கசன். தருமன், கடோத்கசன் அழிவுக்காக வருந்துகிறான். கர்ணனைக் கொல்லப் புறப்படுகிறான். ‘உங்கள் நன்மைக்காகவே சக்தி ஆயுதத்தின் மூலம் கடோத்கசன் மாண்டான்’ என்று வியாசர் தோன்றி ஆறுதல் சொல்கிறார். அந்தக் கொஞ்சநேர வருத்தத்துடன் அடுத்த வேலையைப் பார்க்கத் தொடங்கி விடுகின்றனர் பாண்டவர்கள். சூதர்கள் இவனைப் பாடவில்லை.
- இந்தப் புள்ளியைத்தான் யுவன் சந்திரசேகர் தன் சிறுகதையில் விமர்சனமாக முன்வைக்கிறார். யுவன், தமிழ்ச் சிறுகதையின் ஒரு மாற்றுக்குரல். தொடர்ச்சியான கதைசொல்லும் முறைக்கு எதிரானவை இவரது புனைவுகள். நம் கண்ணுக்குத் தெரியும் உண்மை என்பது ஒரு மாயை; அந்த உண்மைக்குள் வேறொரு மெய்ம்மை மறைந்திருக்கிறது என்பது போன்ற மாய யதார்த்தக் கதைகளைத் தொடர்ந்து எழுதிவருபவர். உதிர்ந்து விழுந்து கிடக்கும் சிதைவுகளில் இருந்து முழுமையைக் காண்பதுதான் யுவனின் புனைவுப் பாணி. இந்த கதையையும் அதற்கு உதாரணமாகக் கருதலாம்.
- கடோத்கசன், அரவான், ஏகலைவன் ஆகியோர் ஆதிக்க வர்க்கத்தால் திட்டமிட்டுப் பழிதீர்க்கப்பட்டவர்கள். கடோத்கசன் போர்வெறி ஊட்டப்பட்டுக் கொல்லப்பட்டான். அரவானுக்கு அர்ஜுனன் விரித்தது பாசவலை. ஏகலைவனைக் குரு பக்திகொண்டு முடக்கினர். மூவருமே தங்கள் அங்கீகாரத்திற்காக ஏங்கியவர்கள்தாம். குந்தியின் மூத்த பேரன் என்ற அங்கீகாரத்திற்காக உயிரைவிட்டான் கடோத்கசன். ‘என்னைத் தங்கள் மகன் என்று அங்கீகரிக்க வேண்டும்’ என்று போரில் கலந்து கொண்டான் அரவான்.
- ‘என்னை உங்கள் சீடனாக ஏற்கவேண்டும்’ என்ற கோரிக்கையுடன் கட்டைவிரலை இழந்தான் ஏகலைவன். இதில் மூவருமே ஒருவகையில் ஒடுக்கப்பட்டவர்கள்தாம். தந்தையர் சத்திரியர்களாக இருந்தும் கடோத்கசனை அரக்கனாகவும் அரவானை நாகர் குலத்தானாகவுமே பார்த்தனர். கிருஷ்ணனின் செல்லத் தங்கையான சுபத்திரையின் மகன் அபிமன்யுவிற்கு இந்தப் பிரச்சினை இல்லை. கிருஷ்ணனின் வீட்டிலேயே வளர்ந்தவன். அதனால் அவனுக்கு எல்லா மரியாதையும் கிடைத்தது. சுபத்திரையின் துயரத்திற்கு வியாசரே ஆறுதல் கூறினார். இடிம்பிக்கும் உலூபிக்கும் அது கிடைக்குமா? மகனை இழந்த உலூபி பைத்தியமானாள்; இடிம்பி என்னவானாள் என்றே தெரியவில்லை.
நன்றி: இந்து தமிழ் திசை (26 – 01 – 2025)
Leave a Reply
Your Comment is awaiting moderation.