சத்திரத் தொழிலாளர்களுக்கு விடியல் எப்போது?
- மண்டபங்களில் நிகழும் திருமணம் உள்ளிட்ட சுபநிகழ்வுகளின்போது அங்கு பணிபுரியும் கடைநிலை ஊழியர்களைக் கவனித்திருக்கிறீர்களா? விருந்தினருக்கான உணவைச் சமைக்கும் சமையல் கலைஞர்கள், பந்தியில் உணவைப் பரிமாறுபவர்கள், விருந்தினர் சாப்பிட்ட பின்னர் இலையை எடுக்கும் பணியாளர்கள் போன்றோரின் உழைப்புதான் சுபநிகழ்வை முழுமைபெற வைக்கிறது.
- அமைப்புசாராத் தொழிலாளர்களிலேயே மிகவும் பின்தங்கிய நிலையில் இருக்கும் சத்திரத் தொழிலாளர்களுக்கு என்று நிரந்தர வேலையோ வருமானமோ இல்லை. இவர்களின் உரிமைகளைப் பாதுகாக்கச் சட்டங்கள் இல்லை. இவர்களுக்கென்று தனித் தொழிற்சங்கமோ, வாரியமோ இல்லை. அரசுக்குப் புலப்படாத சத்திரத் தொழிலாளர்களின் வலிகளைச் சமூகம் அடையாளம் காண வேண்டியது அவசியம்.
நிரந்தரமற்ற வேலை:
- சத்திரத் தொழிலாளர்களுக்கு மாதத்தின் முப்பது நாள்களும் மண்டபங்களில் வேலை இருக்காது; முகூர்த்த நாள்களில் மட்டுமே வேலை கிடைக்கும். அதிகபட்சம் ஒரு மாதத்தில் 10 முதல் 15 நாள்கள் வேலை இருக்கும். மண்டபத்தில் திருமண நிகழ்வுகளின்போது, முதல் நாள் காலை வேலைக்குச் சென்றால் மறுநாள் மாலைதான் வீடு திரும்ப முடியும். பிறந்தநாள், வளைகாப்பு போன்ற நிகழ்வாக இருந்தால் காலை 10 மணிக்குச் செல்பவர்கள், அதே நாள் இரவில் எந்நேரமானாலும் வீட்டுக்குத் திரும்பிவிடுவர்.
- மண்டபத்துக்கு அருகிலேயே தொழிலாளர்களின் வீடு இருக்கும்பட்சத்தில் இரவிலேயே வீடு திரும்புவதற்கு வாய்ப்பிருக்கிறது. ஆனால் ஊராட்சிகள், பேரூராட்சிகளிலிருந்து சத்திர வேலைக்கு நகரங்களுக்குச் செல்பவர்கள் மண்டபத்தில் இரவு தங்கிவிட்டு, மறுநாள்தான் செல்வார்கள். நிகழ்வொன்றுக்குச் சம்பளமாக ரூ.700 முதல் ரூ.1,000வரை கிடைக்கும். காலை 10 மணியிலிருந்து இரவு 12 மணி நேரம் வேலை பார்த்தாலும்கூட இதைவிடக் கூடுதலாக ஊதியம் கிடைத்துவிடாது.
என்னென்ன வேலை?
- சத்திரத் தொழிலாளர்களின் வேலைகள் கடினமானவை. மிக முக்கியமாகக் காலையில் வேலைக்குச் சென்றவுடன் ஒட்டுமொத்த மண்டபத்தையும் கூட்டிப் பெருக்கித் துடைக்க வேண்டும். விழா நடைபெறும் மேடை, சாப்பாடு பரிமாறும் இடம், மணமகன் / மணமகள் அறைகள், விருந்தினர்களின் அறைகளையும் தூய்மையாக வைத்திருக்க உழைக்க வேண்டும்.
- இரவு பந்திக்குப் பின்னர் பாத்திரங்களைக் கழுவ வேண்டும். சுப நிகழ்வுகளில் வழக்கமாக வீட்டில் பயன்படுத்தப்படும் பாத்திரங்களைவிடப் பன்மடங்கு அதிகமான பாத்திரங்கள் இருக்கும். அவற்றைக் கழுவுவதற்குள் பலர் களைத்துவிடுவார்கள். இரவு வேலை முடிக்க இரண்டு மணி ஆகலாம். அதன் பின் தூங்கிவிட்டுக் காலை நாலரை மணிக்குள் எழ வேண்டும். விடியற்காலையிலேயே வேலை தொடங்கிவிடும்.
- சில நேரம் தூங்குவதற்குக்கூட நேரமில்லாமல் இரவு முழுவதும் வேலை இருக்கும். சட்டம் வலியுறுத்தும் 8 மணி நேர உழைப்பு என்பது, இவர்களைப் போன்ற உதிரித் தொழிலாளர்களுக்கு எட்டாக்கனிதான். 14 மணி நேரத்துக்கு மேலாக உழைக்கும் இவர்களுக்குக் கூடுதல் நேரம் உழைப்பதற்கான தனிச் சம்பளமெல்லாம் கிடையாது.
- பெண் தொழிலாளர்களின் நிலை: சத்திரத் தொழிலாளர்களில் பெரும்பாலோர் பெண்கள்தான். இந்தியச் சமூகக் கட்டமைப்பில் பாத்திரம் கழுவுவது, இன்னொருவர் சாப்பிட்ட எச்சில் இலையைச் சுத்தம் செய்வது போன்ற வேலைகள் பெண்கள் மீதே திணிக்கப்பட்டிருப்பதும் இதற்கு ஒரு காரணமாக இருக்கலாம்.
- அரசு அலுவலகங்களிலும், தனியார் நிறுவனங்களிலும் வேலை செய்யும் பெண்களுக்கே பாதுகாப்பான பணியிடம் இல்லாதபோது, யார் கண்ணுக்கும் தெரியாமல் அதிக அளவிலான உழைப்பைச் செலுத்தும் இவர்களின் நிலையைப் பற்றித் தனியாகச் சொல்ல வேண்டியதில்லை. பெரும்பாலான சத்திரத் தொழிலாளர்களுக்கு இரவு தூங்குவதற்கென்று தனி அறைகளோ, படுக்கை வசதிகளோ மண்டப உரிமையாளரால் வழங்கப்படுவதில்லை. உணவு பரிமாறும் இடத்தில் அல்லது மணமேடைக்கு அருகில்தான் தூங்கியாக வேண்டும்.
- ஒரே பகுதியைச் சேர்ந்த ஆண் - பெண் என்று இருபாலர் கொண்ட குழுவாகச் சத்திர வேலைக்குச் செல்லும்போது அங்குள்ள பெண்களுக்கு, விருந்தினர்களால் தொந்தரவு நேர்ந்துவிடாது. ஆனால், பெண்கள் மட்டுமே தனிக் குழுவாகச் சத்திர வேலைக்குச் செல்லும்போது, அவர்களுக்குப் பாதுகாப்பில்லாத சூழல் நிலவுகிறது. உடலளவிலும் மனதளவிலும் பாலியல் தொந்தரவு ஏற்பட்டால் புகார் அளிப்பதற்கான ஐசிசி - உள்ளகப் புகார் குழு போன்ற அமைப்பு அவர்களுக்கு இல்லை.
- பொதுவாகவே, அமைப்புசாராத் தொழில்களில் ஈடுபடும் பெண்கள் மீது நிகழ்த்தப்படும் வன்முறைக்கு நீதி பெறுவதற்கு எந்தவித அமைப்பும் இல்லை. நள்ளிரவில் வேலை முடிந்தால் அதே ஊரில் வீடு இருக்கும்பட்சத்தில் நள்ளிரவிலும் இவர்கள் தனியாக நடந்துசெல்ல நேர்கிறது. பாதுகாப்பான போக்குவரத்து வசதியை ஏற்படுத்தித் தர மண்டப உரிமையாளர்கள் முன்வருவதில்லை.
- குழந்தைகளை வீட்டில் விட்டுவர முடியாததால், இத்தொழிலாளர்கள் அவர்களைத் தங்களுடனே அழைத்துவருகின்றனர். இதனால், பெற்றோர் அனுபவிக்கும் சிரமங்களைக் குழந்தைகளும் அனுபவிக்கிறார்கள். சத்திரத் தொழிலாளர்கள் தொடர்ச்சியாகத் தண்ணீரில் வேலை செய்வதால் காய்ச்சல் ஏற்படலாம், வழுக்கிக் கீழே விழுவதும் நேர்கிறது. இதனால் சிறிய அல்லது பெரிய அளவில் உடல் பாதிப்புகள் ஏற்படுகின்றன. அதற்கான மருத்துவச் செலவுக்கு மண்டப உரிமையாளர்கள் பொறுப்பெடுத்துக்கொள்வதில்லை. சொற்பத் தொகையைக் கொடுத்துப் பேரிழப்பைச் சரிகட்டப் பார்க்கிறார்கள்.
சமூகம்-அரசின் கடமை என்ன?
- ஏனைய அமைப்புசாராத் தொழிலாளர்களைப் போலவே சத்திரத் தொழிலாளர்களுக்கு அடிப்படை உரிமைகள் மறுக்கப்படுகின்றன. சட்டப் பாதுகாப்பும் இல்லை. இந்நிலை மாற வேண்டும். சத்திரத் தொழிலாளர்களுக்குத் தனி வாரியம் அமைக்கப்பட வேண்டும் அல்லது வீட்டு வேலை வாரியத்தில் இவர்களையும் இணைத்துக்கொள்ள வேண்டும். குறைந்தபட்ச ஊதியம் நிர்ணயிக்கப்பட வேண்டும்.
- இரவு நேரம் மண்டபத்தில் தங்குகிறார்கள் என்றால், அவர்களுக்கென்று தனி அறையும் படுக்கை விரிப்புகளும் கொடுக்கப்பட வேண்டும். பாலியல் புகார்களை விசாரிக்க மண்டல அளவிலான ஐசிசி குழுவை நிறுவ வேண்டும். சத்திரத் தொழிலாளர்களின் சுயமரியாதையை உறுதிப்படுத்தும் கடமை அரசுக்கு மட்டுமல்ல, ஒட்டுமொத்தச் சமூகத்துக்கும் உள்ளது.
நன்றி: இந்து தமிழ் திசை (26 – 09 – 2024)