தள்ளிப் போடுவதைத் தள்ளி வைப்போம்

தள்ளிப் போடுவதைத் தள்ளி வைப்போம்

• வாழ்க்கையை நேசிப்பவா்கள் நேரத்தை வீணடிக்க மாட்டாா்கள். நேரத்தை வீணடிக்காதவா்கள், தூங்கும் கண்ணில் ஒலி இல்லை, துள்ளி நடந்தால் வலியில்லை என்பதையுணா்ந்து, நல்ல செயல்களை முனைப்புடன் ஆரம்பித்து, அவற்றை தள்ளிப் போடாதவா்களே வாழ்க்கையில் வெற்றி கண்டிருக்கிறாா்கள்.
• தாம் ஆற்றவிருக்கும் காரியங்களைத் தள்ளிப் போடுதல் அல்லது ஒத்திப் போடுதல், செய்ய வேண்டிய கடமைகளைத் தாமதப்படுத்துதல் என்பது இப்போது அனைவருக்கும் பொதுவான பிரச்னையாகிவிட்டது. படிக்கும் மாணவா்கள், அன்றன்று பாடங்களைப் படிக்காமல், தோ்வுக்கு முந்தைய நாள் வரை படிப்பதை தள்ளிப் போட்டு, தோ்வன்று பதற்றத்திற்கும் மன உளைச்சலுக்கும் உள்ளாகிறாா்கள்.
• அலுவலகங்களில் பணியாற்றும் அலுவலா்கள், பணிகளைத் தாமதப்படுத்தி, செய்யும் பணியில் அக்கறையின்றி செயல்படுவதால் பணியில் சுமையேற்பட்டு வேலை பளு அதிகரிக்கத் தொடங்குகிறது. இதனால், மன உளைச்சல் ஏற்பட்டு, அதிகாரிகளின் கண்டிப்புக்கு உள்ளாகி, குற்ற உணா்வுடன் பணியாற்ற வேண்டிய சூழ்நிலையையும் ஏற்படுத்துகிறது. அதனால், முடிந்தவரை தம் வேலைகளைத் தள்ளிப் போடாமல் சீக்கிரம் முடிக்கப் பழகிக் கொள்ள வேண்டும்.
• ஏற்கெனவே திட்டமிட்ட நேரத்தில் ஒரு செயலைச் செய்யாமல், தள்ளிப் போடுவதால், அச்செயலின் தாக்கம் அதிகமாகி, அதை முடிக்க முடியாமல் தடுமாறுகிறோம். பின்னா், அச்செயல் நம் கையை விட்டு நழுவிவிடுகிறது. அந்த நல்ல வாய்ப்பு வேறொருவரால் பறிக்கப்பட்டு விட்டு விடுகிறது. இதனால், இறுதியில் நமக்கு அவமானமே மிஞ்சுகிறது.
• காலம் கடந்த பிறகு செய்தது தவறு என்று உணா்ந்து, மன வருத்தத்துடன் இறுதியில் நமக்கு விரக்தியே மிஞ்சும். தள்ளிப் போடுவதை சிலா் விதியின் மீது பழி சொல்லியும் தப்பித்துக் கொள்வா். நாம் தினமும் ஆற்றும் ஒவ்வொரு செயலும், பழக்கத்தின் அடிப்படையிலேயே அமைந்து இருக்கிறது. அவ்வாறு அன்றாடம் நாம் தன்னிச்சையாக செய்யும் செயல்பாடுகள் நாம் இளமையிலேயே பிறரிடமிருந்து கற்றுக் கொண்டவை அல்லது நம் பெற்றோா்களால் சொல்லிக் கொடுக்கப்பட்டவை. இதே போல, ஒரு செயலை செய்யாமல், காலம் கடத்துவதும், தள்ளி வைப்பதும் கூட பழக்கத்தினால்தான் ஏற்படுகிறது.
• காலம் கடத்துவதை, அன்றாட பழக்க வழக்கங்களை நாம் யோசித்து செய்வதில்லை. அதற்கு நாம் சிரமப்படுவதுமில்லை. தன்னிச்சையாகவே அதை செய்கிறோம். அதைப் போல, நாம் நினைத்த ஒரு செயலை செய்யாமல், பிறகு பாா்த்துக் கொள்ளலாம் எனத் தள்ளிப் போடுவது, அப்போது நமக்கு அது எந்தப் பாதிப்பையும் ஏற்படுத்தாதது போல இருக்கலாம். ஆனால், அதுவே கொஞ்சம் கொஞ்சமாக ஒரு பழக்கமாக மாறிவிடும். காலச்சூழலில் அந்தப் பழக்கம் நமக்கே தெரியாமல் நம்முடைய குணங்களில் ஒன்றாகி விடுகிறது. தம்மளவிலேயே பழக்கமாக்கிக் கொண்ட சில வகை நடைமுறைகளில், செயல்பாடுகளைத் தள்ளிப் போடுவதும் ஒருவரின் குணமாகிவிடும்.
• நாம் ஏற்கெனவே செய்த காரியங்களில் தவறு ஏதேனும் இருப்பதாக உணரப்பட்டால், அதனை அப்போதே சரி செய்து விட வேண்டும். பின்னா் பாா்த்துக் கொள்ளலாம் என்று தள்ளிப் போட்டால், அது ஞாபக மறதிக்கு வழிவகுக்கும். அத்தவறு சரி செய்யாமலே போய்விட்டால், பெரும் பிரச்னைக்கு வழிவகுக்கக் கூடும்.
• நாம் ஒருவருக்கு ஒரு உதவியோ, நன்மையோ செய்ய வேண்டுமென்றால், அதை நாளை செய்யலாம், நாளைக்கு மறு நாள் செய்யலாம், இன்னொரு நல்ல நாள் பாா்த்து செய்யலாம் என்று தள்ளிப் போடாமல், ‘நல்லது’ என்று எண்ணுவதை உடனே செய்து விட வேண்டும். ஏனென்றால், நல்ல காரியத்தை செய்வதினால் எவரும் துன்பம் அடைய மாட்டாா்கள். மேலும், நாளை என்பது நம் கையில் இல்லை. நாளை என்பது இன்றைய நாளின் தொடா்ச்சியே. ஆனால், அந்த நல்ல செயல் நாளைக்கும் நம் மனதில் தோன்றும் என்று அறுதியிட்டுக் கூற முடியாது.
• நம்மைத் தாழ்த்துவதும், உயா்த்துவதும் நமது எண்ணங்கள்தான். நாம் செய்ய நினைத்த செயலை நிா்ணயித்த காலகெடுவுக்குள் செய்யாமல் தள்ளிப் போடுவதற்கு முக்கிய காரணம், அந்த செயலை செய்வதற்கான ஆா்வமின்மை, நாட்டமின்மை நம்மிடையே இல்லாமல் போவதுதான். எனவே, முடிந்தவரை அந்தச் செயலை செய்வதற்கான ஆா்வத்தை நாம் வளா்த்துக் கொள்ள வேண்டும்.
• உதாரணமாக, ஒருவா் நாளைப் பாா்த்துக் கொள்ளலாம் என்று படிப்பதைத் தள்ளி போட்டால், அதுவே அவருக்குப் பழக்கமாகி, படிப்பதிலும் சிரமமேற்பட்டு, பொழுது வீணே கழியும். அந்நேரம் மீண்டும் வராது.
• நாம் செய்ய வேண்டிய வேலை எளிமையாக இருந்தாலும், கடினமாக இருந்தாலும், நாளை செய்து கொள்ளலாம், நேரம் கிடைக்கும்போது பாா்த்துக் கொள்ளலாம் எனத் தள்ளி வைப்பது வெற்றியாளா்களின் குணமல்ல. அது சோம்பலின் அறிகுறி. தள்ளிப் போடுவதால் ஏற்படும் சாதக, பாதகங்களை ஆராய்ந்து, நற்காரியங்களைத் தள்ளிப் போடுவதைத் தவிா்த்து விட வேண்டும். கூடுதல் நன்மை தரும் பட்சத்தில், ஒரு செயலை மேலும் செம்மைப்படுத்த தள்ளிப் போடுவதில் தவறில்லை.
• வாழ்க்கை எப்போதும் முன்னெச்சரிக்கை கொடுக்காது. இயற்கையும், காலமும் நாளுக்கு நாள், நொடிக்கு நொடி தன்னைப் புதுப்பித்துக் கொண்டேயிருக்கிறது. நேற்று இருந்ததைப் போல இன்று இல்லை. இன்று இருப்பதைப் போல நாளை இருக்கப் போவதில்லை. எனவே, எக்காரியத்தையும் அன்றே முடித்து விடாமல் தள்ளிப் போடக் கூடாது.

நன்றி: இந்து தமிழ் திசை (06 – 09 – 2024)