- ‘உடல் ஆரோக்கியத்துக்கு உகந்த பனை மரக் கள்ளை நிபந்தனையின்றி விற்க அரசு அனுமதிக்க வேண்டும்’ - புதுக்கோட்டை மாவட்ட வேளாண் கூட்டமைப்புச் செயலாளர் நடராஜன், மதுரை உயர் நீதிமன்றத்தில் தாக்கல் செய்த மனுவில் குறிப்பிட்டிருக்கும் வார்த்தைகள் இவை.
- சங்க காலம் தொடங்கி, தற்போது வரைக்கும் கள் மருந்தாகவும் உணவாகவும் இருப்பதைத் தனது மனுவில் அவர் குறிப்பிட்டுள்ளார். இந்த வழக்கு ஜூன் 27இல் நீதிபதிகள் சுரேஷ்குமார், அருள்முருகன் ஆகியோர் முன்னிலையில் விசாரணைக்கு வந்தது. மனுதாரர் சார்பில் ஆஜரான வழக்கறிஞர் பாலசுந்தரம், கள்ளச் சாராயம் குடித்த பலர் சமீபத்தில் பலியாகியுள்ளதைச் சுட்டிக்காட்டி, இது போன்ற சம்பவங்களைத் தடுக்கப் பனை மரக் கள் விற்பனையை அனுமதிக்க வேண்டும் என வாதாடினார்.
- இதையடுத்து நீதிபதிகள், ‘மனுதாரரின் கோரிக்கையானது அரசின் கொள்கைரீதியான முடிவுகளுடன் தொடர்புடையது. எனவே, இந்த வழக்கு குறித்து அரசு அதிகாரிகள் பதில் மனு தாக்கல் செய்ய வேண்டும்’ என உத்தரவிட்டதுடன், அடுத்தகட்ட விசாரணையை நான்கு வாரங்களுக்கு ஒத்திவைத்தனர். கள்ளக்குறிச்சி சம்பவத்துக்குப் பின்னர் கள் குறித்த உரையாடல் பல்வேறு தளங்களில் நிகழ்ந்தவண்ணம் உள்ளது. இந்த வழக்கும் அதற்கு ஓர் எடுத்துக்காட்டு.
ஆங்கிலேயரின் அடக்குமுறை:
- ‘கள்’ என்கிற வார்த்தை திராவிட மொழியில் வேர்கொண்டது. சங்க காலம் தொடங்கி, நமது மண்ணில் உயிர்ப்புடன் இருக்கிறது. அத்தனை திராவிட மொழிகளிலும் கள் என்றே அது அழைக்கப்படுவது, திராவிட இனக் குழுக்களிடையே நிலவிய ஒற்றுமைக்கான சான்றாகும்.
- பனங்கள் சங்க காலத்திலிருந்தே உணவாகவும் மருந்தாகவும் களிப்புண்டாக்கும் உற்சாக பானமாகவும் இருந்துவந்திருக்கிறது. ஆங்கிலேயர் ஆட்சிக் காலத்தில், தங்கள் வெளிநாட்டு மதுவை விற்பனை செய்வதன் மூலம் அபரிமிதமாக வரி வசூலிக்க முடியும் என ஆட்சியாளர்கள் நம்பினர்.
- ஆனால், இவ்விதக் கடுமையான போதைக்குப் பழகாத தமிழக மக்கள், ஆங்கிலேயரின் போதை வஸ்துக்களை விரும்பவில்லை. உற்சாகம் அளிக்கும் மருந்தான கள் கைவசமிருக்கையில் உடலுக்குத் தீங்கு விளைவிக்கும் வெளிநாட்டு மதுவை எவரும் சீண்டிக்கூடப் பார்க்கவில்லை. வரி வசூல் பாதிக்கப்படும் என்கிற ஒற்றைப் பார்வையில், பனங்கள் விற்பனையை ஆங்கிலேயர்கள் இரும்புக்கரம் கொண்டு அடக்கினர்.
- வட இந்தியாவிலும் இப்படியான அத்துமீறல்கள் அரங்கேறின. அங்கு காணப்படும் மஹுவா என்ற மரத்தின் பூக்களிலிருந்து மது தயாரிக்கும் பழங்குடியினரைக் கட்டுப்படுத்த மஹுவா மரங்களையே இல்லாமல் ஆக்கினர் ஆங்கிலேயர்கள். நாடு விடுதலை பெற்றுப் பல ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர், தமிழகத்தில் கழக ஆட்சியில் இரண்டு முறை கள்ளுக்கடைகள் திறக்கப்பட்டன.
- இம்முறை கள்ளுக்கடைகளுக்குப் பனை மரம் ஏறும் தொழிலாளர்கள் பதனீர் இறக்கிக் கொடுக்க வேண்டும் என்றும், பனையேறிகள் தாமே கள் இறக்க அனுமதியில்லை என்றும் கூறப்பட்டது. பனையேறிகளிடம் வாங்கும் பதனீரைக் கள்ளுக்கடையில் வைத்து ‘கள் உறை’ ஊற்றிப் புளிக்கச்செய்து கள்ளாக்கி விற்பனை செய்யப்பட்டது.
பனையேறிகளுக்கு விரோதமானது:
- இக்கடைகளில் பல்வேறு விதமான போதை அளிக்கும் தாவரங்கள், மாத்திரைகள் சேர்க்கப்பட்டதாகப் பரவலான கருத்துகள் நிலவுகின்றன. இப்படித்தான் கள் கலப்படம் செய்யப்பட்டது. ஆகவே கள்ளுக்கடை என்பது காலாவதியான, சூழலுக்குப் பொருந்தாத, பனையேறிகளுக்கு விரோதமான ஓர் அமைப்பு மட்டுமே.
- கள்ளுக்கடை என்பதைப் போதைக்கான ஓர் இடமாக சுவீகரிக்கும் போக்கு தமிழகத்தில் மேலோங்கியிருக்கிறது. அது உண்மைதான். இன்றும் டாஸ்மாக்குக்கு எதிராகவும், கள்ளச் சாராயத்தை ஒழிக்கவும் கள்ளுக்கடையைத் திறக்க வேண்டும் என்னும் நிலைப்பாட்டில் இருந்து வருகின்ற எண்ணம் இது. அவ்வித எண்ணங்களுக்குச் சற்றும் பொருந்தாத தொலைவில் இருக்கிறது பனை மரக்கள்.
- கடைகளுக்கு வரும்போது அங்கே வருகின்ற ‘குடிகாரர்க’ளைத் திருப்திப்படுத்தும் நோக்கில் பனை மரக் கள்ளுக்கு போதையேற்றம் செய்யப்படுகின்றது. அப்படியான சூழலில் பலவிதக் கலப்படங்கள் நிகழச் சாத்தியம் உண்டு. கள் விஷமாகிவிடும் நிகழ்வுகள் இப்படிப்பட்ட ஒருங்கிணைக்கப்பட்ட கள்ளுக்கடைகளிலேயே நடைபெறும்.
- ஆகவே, போலிகளை உருவாக்கும் வாய்ப்புள்ள கள்ளுக்கடைகளைத் திறப்பதில் உள்ள தீங்கினை அரசு உணர வேண்டும். கள்ளுக்கடை வேண்டும் எனப் பொத்தாம்பொதுவாகக் கோஷம் எழுப்புகிறவர்கள், அது எப்பேர்ப்பட்ட தீங்கினைத் தமிழகத்தில் ஏற்படுத்தியிருக்கிறது என வரலாற்றைப் புரட்டிப்பார்த்துத் தெரிந்துகொள்வது நலம். ஆக கள் விற்பனைக்கு, இன்றைய சூழலுக்குப் பொருந்துகிற பனையேறிகளுக்குப் பயனளிக்கிற வேறு வழிமுறையை நாம் பரிசீலிக்க வேண்டும்.
- பனங்கள் மீதான தடைதான் பனைத் தொழிலை நலிவுறச் செய்தது. பனையிலிருந்து 801 பொருள்கள் கிடைக்கும் என்று குடந்தை அருணாசலம் தனது ‘தாலவிலாசம்’ என்கிற நூலில் பதிவுசெய்திருக்கிறார். பனைத் தொழிலின் மிக முக்கிய அங்கம் பனையும் பனையேறியும்தான். இந்தப் பிணைப்பை எவரும் அழிக்கக் கூடாது.
சில யோசனைகள்:
- கட்டுப்படுத்தப்பட்ட விற்பனையாகக் கள்ளை விற்கக் கீழ்க்கண்ட யோசனைகளை அரசு பரிசீலிக்கலாம். முதலில், கள் இறக்கப் பனையேறுகின்றவர்கள் அனைவரும் முறையாக உரிமம் வைத்திருக்க வேண்டும். உரிமம் எளிமையாகக் கிடைக்க அரசு வழிவகை செய்ய வேண்டும்.
- பனை மரம் ஏறுகிறவர், கள் இறக்கும் பனைமரங்கள் இருக்கும் இடங்களிலிருந்து 500 – 1,000 மீட்டர் தொலைவுக்குள்ளேயே விற்பனை செய்ய வேண்டும். பனை மரத்திலிருந்து இறக்கிய கள் சுமார் இரண்டு மணி நேரம் நல்ல தரத்தில் இருக்கும். ஆகவே, காலை 6 - 8 மணி வரைக்கும், மாலை 4 - 6 மணி வரைக்கும் என அந்தந்த மாவட்டத்துக்கு என உகந்த நேரத்தைத் தெரிவுசெய்யலாம்.
- ஒவ்வொரு மாவட்டமும் அவற்றுக்கு உகந்த 100 நாள்களைக் கள் விற்பனை நாள்களாகத் தெரிவுசெய்ய வேண்டும். இது காவல் துறை, பனையேறிகள், ஏனைய அரசு அதிகாரிகளுக்கும் உள்ள உறவினைச் சீர்ப்படுத்தும். பனையேறியிடமிருந்து ஒருவர் ஒரு லிட்டர் கள் மட்டுமே எடுத்துச்செல்ல அனுமதிக்க வேண்டும். பனையேறி அல்லாதோரிடம் ஒரு லிட்டருக்கும் அதிகமான கள் காணப்பட்டால், முறை கேடாகக் கள் வைத்திருப்பவர் எனக் காவல் துறை அவர்களைக் கைது செய்யலாம்.
- பனை ஏறுகின்ற ஒவ்வொரு பனையேறியும் அந்தந்தக் கிராம முன்னேற்றத்துக்கு என்று குறைந்தபட்சத் தொகையினை நிர்ணயித்து, அதனை முன்பணமாகச் செலுத்த ஊக்கப்படுத்தலாம். பனையேறி ஒருவர் விற்கும் கள்ளில் கலப்படம் செய்யப்படுவது கண்டறியப்பட்டால், வாழ்நாளில் அவர் மீண்டும் பனைமரம் ஏறாதபடி தண்டனை வழங்கலாம் (இதைவிடப் பெரிய தண்டனை ஒரு பனையேறிக்குக் கிடையாது).
- கள் தடை சார்ந்த கொள்கை முடிவை அரசு மாற்றினால், தமிழகம் முழுக்கவே சுமார் 10 லட்சம் இளைஞர்களுக்கு உடனடியாகச் சுயதொழில் செய்ய சாத்தியக்கூறு இருக்கிறது. தற்போதைய திமுக அரசு தமிழகத்தில் பல்வேறு நலப்பணிகளை முன்னெடுத்துவருகிறது. இச்சூழலில் கள்ளக்குறிச்சி கள்ளச் சாராயச் சாவுகள் ஏற்படுத்திய களங்கம் மக்கள் மனதில் ஆறாத வடுவாக நிலைபெற்றுவிட்டது. இச்சூழலில், பனங்கள்ளை முறைப்படி விற்பனை செய்ய அனுமதித்தால், அதற்கு நிச்சயம் நல்ல பலன்கள் கிடைக்கும்.
நன்றி: இந்து தமிழ் திசை (30 – 07 – 2024)