- மதுவிலக்கு குறித்த விவாதம் தமிழகத்தில் மீண்டும் எழுந்துள்ளது. கள்ளக்குறிச்சி விஷச்சாராய மரணத்தைத் தொடர்ந்து, விடுதலைச் சிறுத்தைகள் கட்சி நடத்தியிருக்கும் மது மற்றும் போதைப் பொருள் ஒழிப்பு மாநாடு, இந்த விவாதத்துக்கு முக்கியப் பங்காற்றியிருக்கிறது. குறிப்பாக, மகாத்மா காந்தியின் பிறந்த நாளான அக்டோபர் 2இல் இந்த மாநாட்டை நடத்தியிருப்பது, மதுவிலக்கில் காந்தியர்கள், தலித்துகளின் பங்களிப்பைக் கோரி நிற்கிறது. ஓர் அரசின் வருவாய்க்கான ஆதாரமாக மதுக்கொள்கை இருக்கக் கூடாது என்பதே காந்தியின் எச்சரிக்கை. அதேபோல எளிய மக்களின் வருமானத்தைச் சுரண்டக்கூடிய மதுவை ஒழிக்க வேண்டும் என்பதே தலித்துகளின் கோரிக்கையாக இருந்துள்ளது.
- மதுவிலக்குச் சாத்தியமா இல்லையா என்பது ஒருபுறம் இருந்தாலும், மதுவிலக்குக் குறித்த விவாதத்துக்குக் குடிமைச் சமூகம் தன்னை உள்படுத்திக்கொள்வது அவசியம். இந்திய மதுவிலக்கு வரலாறு என்பது காந்திய நோக்கிலிருந்து கோரப்பட்டதே அனைவரும் அறிந்த ஒன்றாக இருக்கிறது. ஆனால், தமிழகத்தில் காந்தியர்களுக்கு முன்பே தலித்துகள் மதுவிலக்குக்கான இயக்கம், பத்திரிகை, வெளியீடுகள் என்று செயல்பட்டு வந்துள்ளனர்.
மதுவிலக்குச் சங்கம்:
- ‘மதுவிலக்குச் சங்கம்’ 1902ஆம் ஆண்டு பி.ஒய்.தெய்வசிகாமணி மற்றும் சிலரால் சென்னையில் தோற்றுவிக்கப்பட்டது. மதுவிலக்குப் பிரச்சாரத்துக்காகவே இச்சங்கம் தொடங்கப்பட்டது. 1850களில் அமெரிக்காவில் தொடங்கப்பட்ட டெம்பரன்ஸ் இயக்கம் (Temperance movement), கிறிஸ்துவ மிஷனரிகள் மூலம் இந்தியாவில் மதுவிலக்குப் பிரச்சாரத்தைத் தொடங்கியது. அமெரிக்கக் கிறிஸ்துவ மிஷனரியைச் சேர்ந்தவர்கள், சென்னை மற்றும் அதைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகளில் தலித்துகள் மத்தியில் வேலை செய்துவந்தனர்.
- இவர்கள் தலித்துகளின் முன்னேற்றத்துக்கு மதுவிலக்கு அவசியம் என்பதை வலியுறுத்தினர். அடுத்ததாக, தலித்துகள் மத்தியில் பண்டிதர் அயோத்திதாசர், பூஞ்சோலை முத்துவீரன் நாவலர் போன்றோரின் முயற்சியில் பௌத்த மறுமலர்ச்சி இயக்கங்கள் தீவிரமாகச் செயல்பட்டு வந்தன.
- கள்ளுண்ணாமையைப் பஞ்சசீலங்களில் ஒன்றாக வலியுறுத்தும் பௌத்த மார்க்கப் பரவலும் இந்த மதுவிலக்குச் சங்கத் தோற்றத்துக்கு முக்கியக் காரணமாகும். மக்களிடம் சென்று குடியின் தீமை குறித்தும், மதுவிலக்கின் அவசியம் குறித்தும் பிரச்சாரம் செய்வது இந்தச் சங்கத்தின் அடிப்படை நோக்கம். இச்சங்கத்தார் தங்களது சொந்தப் பணத்தைச் செலவிட்டு, நகரங்கள் மட்டுமல்லாமல் தூரத்திலுள்ள கிராமங்களுக்கும் சென்று, குடியால் சீரழிந்த குடும்பங்களின் கதைகள், பாடல்கள், பழமொழிகள் போன்றவற்றின் மூலம் பிரச்சாரம் செய்துவந்தனர். மேலும், பண்டிதர் அயோத்திதாசர் போன்றோரை அழைத்துவந்து குடியின் தீமை குறித்துப் பிரசங்கம் நிகழ்த்தியுள்ளனர்.
மதுவிலக்குத் தூதன்:
- மதுவிலக்குச் சங்கத்தின் சார்பில் மதுவிலக்குப் பிரச்சாரத்துக்கெனத் தமிழும் ஆங்கிலமும் கலந்த இருமொழி இதழ் வெளிவந்த மதுவிலக்கு ‘தூதன்’ அல்லது ‘டெம்பரன்ஸ் ஹெரால்டு’ என்னும் இதழ் 1900இல் தொடங்கப்பட்டது. வழக்கமாகச் சங்கத்தை முதலில் தொடங்கி, அதன் குரலாகப் பத்திரிகையைத் தொடங்குவர். ஆனால், இங்கு பத்திரிகையை முதலில் (1900இல்) தொடங்கி, பின்பு சங்கத்தை 1902இல் தொடங்கியுள்ளனர்.
- இந்த இதழில் குடியினால் விளையும் தீமைகளைச் சிறு சிறு கதைகளாக, பழமொழிகளாக விவரித்தனர். டி.மனுவேல் பிள்ளை (இவர் இதற்கு முன்பு ‘திராவிடக் கோகிலம்’ என்னும் பத்திரிகையை நடத்தியவர்) என்பவர்தான் இந்தப் பத்திரிகையையும் நடத்தினார். சென்னை மற்றும் அதைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகளில் 300 பிரதிகள் விற்பனையாயின. ஆதிதிராவிடக் கிறிஸ்துவரான மனுவேல் பிள்ளை, பிரிட்டிஷ் பாரிஸ்டர் அதிகாரி நார்டன் என்பவரிடம் பட்லராக வேலை பார்த்து வந்தார்.
- பூஞ்சோலை முத்துவீர நாவலரின் ஆசிரியத்துவத்தில் வெளியான ‘பூலோகவியாஸன்’ இதழ் மதுவிலக்குக் குறித்துத் தொடர்ந்து கட்டுரைகளை வெளியிட்டு வந்தது. இந்தக் கட்டுரைகள் குடியை ஒழுக்கம் சார்ந்த பிரச்சினையாகப் பார்க்காமல், ஒடுக்கப்பட்டோரின் முன்னேற்றத்துக்கு எவ்வாறு குடி பெரும் தடையாக உள்ளது என்பதை விவாதிக்கின்றன. குடிப்பவர்களில் நல்ல குடியர்கள் கெட்ட குடியர்கள் எல்லாம் கிடையாது. குடிப்பழக்கம் உள்ள எல்லோருமே குடியர்கள்தான் என்கிறது அந்தப் பத்திரிகை.
அர்ச் அன்னம்மாள் மதுவிலக்குச் சபை:
- ‘அர்ச் அன்னம்மாள் மதுவிலக்குச் சபை’ (St.Anne’s Temperance Society) பிரான்ஸிஸ் சி.தம்புசாமிப் பிள்ளை, ஜே.பி.சர்வாந்த்தோன் குருஸ்வாமிகள், சா.செ.துரைசாமிப் பிள்ளை ஆகியோரால் கோலார் தங்கவயல் சாம்பியன் ரீப்ஸில் தொடங்கப்பட்டது. மதுவிலக்கை ‘வெறிவிலக்கு’ என்றும் அந்த அமைப்பினர் குறிப்பிட்டுவந்தனர். கோலார் தங்கவயலில் பெரும் எண்ணிக்கையில் வேலைபார்த்த தொழிலாளர்கள் மத்தியில், மதுவின் தீமை குறித்தும் மதுவிலக்கின் அவசியம் குறித்தும் பிரச்சாரம் செய்துவந்தனர்.
- மதுவிலக்குச் சங்கத்தில் செயல்பட்டவர்கள், இந்தச் சங்கத்திலும் செயல்பட்டனர். இச்சங்கத்தினர் மதுவின் தீமைகள் குறித்து சிறு நூல்களையும் வெளியிட்டனர். அதில் முக்கியமாக ‘மதுவிலக்கு கும்மி’ என்னும் நூல் கவனிக்கத்தக்க ஒன்றாகும். கோலார் தங்கவயல் சாம்பியன் ரீப்ஸ் செயின்ட் மேரீஸ் பள்ளியின் தலைமை ஆசிரியராகப் பணியாற்றிய சி.எஸ்.ஞானப்பிரகாஸம் பிள்ளை 1916ஆம் ஆண்டில் இந்நூலை எழுதினார்.
- ராஜாஜியின் ‘விமோசனம்’ - காந்தியரான ராஜாஜி, மதுவிலக்குக்காகவே ‘விமோசனம்’ என்னும் மாதப் பத்திரிகையை கல்கியை ஆசிரியராகக் கொண்டு 1929இல் தொடங்கினார். திருச்செங்கோடு காந்தி ஆசிரமத்திலிருந்து வெளியான இப்பத்திரிகையில், மதுவின் தீமைகள் குறித்த கட்டுரைகள், கருத்துச் சித்திரங்கள் இடம்பெற்றன.
- காந்தி ஆசிரமம் சார்பில் மதுவிலக்கை வலியுறுத்தும் குடிகெடுக்கும் ‘கள்’, ‘திக்கற்ற பார்வதி’ போன்ற நூல்களும் வெளியிடப்பட்டன. ‘விமோசனம்’ பத்திரிகை மொத்தம் பத்து இதழ்கள் வெளியானது. அதன் பிறகு, ராஜாஜியின் கைதைத் தொடர்ந்து பத்திரிகை நின்றுபோனது. இப்பத்திரிகையின் கட்டுரைகளும் கருத்துப் படங்களும் இன்றளவும் பயனுள்ளதாக இருக்கின்றன.
- கல்வியறிவு அதிகம் இல்லாத நாட்டில் பிரச்சாரம் செய்வது மிகவும் கடினம். நூல்களும், துண்டுப் பிரசுரங்களும் ஓரளவே பயன்படும். இந்தச் சூழலில், சித்திரப் படங்களைக் காட்டிப் பிரச்சாரம் செய்வது நல்ல பலனளிப்பதாக காந்தியர்கள் கருதினர். ஆகவேதான் விளக்கப் படங்கள் காட்டிப் பிரச்சாரம் செய்தனர். இந்தப் பிரச்சாரத்துக்காகவே தெளிவான படங்களை அச்சிட்டு குறைந்த விலையில் விற்பனை செய்யப்பட்டன. படங்களை மாட்டித் தொங்கவிடுவதற்கான துணி, சட்டம், கம்பி முதலியவற்றையும் குறைந்த விலைக்கு விற்பனை செய்து பிரச்சாரத்தை முடுக்கிவிட்டனர்.
காந்தியர்களின் மது ஒழிப்புப் பிரச்சார நடைப்பயணம்:
- காங்கிரஸார் 1930களில் தீவிர தீண்டாமை ஒழிப்பு, மதுவிலக்கு ஆகியவற்றை வலியுறுத்தி நடைப்பயணம் மேற்கொண்டனர். ராஜாஜி தலைமையில் நடைபெற்ற வேதாரண்யம் நடைப்பயணம் அதில் மிகவும் முக்கியமானது. இந்த நடைப்பயணத்தில் மதுவின் தீமையை விளக்கும் படங்களைத் தங்களுடன் தொண்டர்கள் எடுத்துச்சென்றனர்.
- ஒவ்வொரு கிராமத்துக்கும் சென்று, மதுவிலக்குப் படங்களை வரிசையாகக் கட்டித் தொங்கவிடுவது வழக்கமாக இருந்தது. இந்தப் படங்களைப் பார்க்க மக்கள் கூட்டமாகக் கூடியவுடன் அவர்களிடம் மதுவின் தீமை குறித்துத் தொண்டர்கள் விளக்குவார்கள். ஆதிதிராவிடர்களின் குடியிருப்புப் பகுதிகளுக்குச் சென்று, அவர்களின் வீதிகளைப் பெருக்கிச் சுத்தம் செய்துவிட்டு, மதுவிலக்குப் படங்களைத் தொங்கவிட்டு, அவற்றின் தீமைகளை விளக்கிப் பேசுவார்கள்.
- ஒருமுறை காந்தி சென்னை வந்திருந்தபோது, அவரை நேரில் சந்தித்து மனு கொடுத்த இரட்டைமலை சீனிவாசன், “மகாத்மாஜீ, கள் குடியின் கேட்டைப் பற்றி நீங்கள் பேசலாம். அது ஒன்றும் தவறில்லை. ஆனால், மதுபானம் குடிக்கும் வழக்கம் அனைத்துச் சமூகத்தினர் மத்தியிலும் இருக்கும்போது, தாழ்த்தப்பட்டோரை மட்டும் கூறுவது அவமானப்படுத்துவதுபோல் உள்ளது” என்றார். இதற்குப் பதிலளித்த காந்தி, “மற்ற சாதியினரிடமும் குடிப்பழக்கம் இருக்கிறதென்பது எனக்குத் தெரியும்.
- ஆனால், எவ்வளவோ சிரமப்பட்டு முன்னேற வேண்டிய பிற்போக்கான நிலையிலுள்ள ஹரிஜனங்களுக்கு இது கட்டுப்படியாகாது. ஆகையால், குடிப்பழக்கத்துக்கு விலகி ஒதுங்க வேண்டிய பொறுப்பு இவர்களுக்கே அதிகம். நான் அவர்களுடைய குடிப்பழக்கத்தை அகற்ற எத்தனையோ ஆண்டுகள், எவ்வளவோ பாடுபட்டிருக்கிறேன். ஆகையால், தயவுசெய்து என்னுடைய சுதந்திரத்துக்கு வேலிகட்டி விடாதீர்கள்.
- யாருடைய மனதையும் புண்படுத்தக்கூடிய எந்தச் சொல்லையும் நான் சொல்ல மாட்டேன்” என்றார். மதுவிலக்குப் பிரச்சாரம் தொடங்கி 100 ஆண்டுகள் கடந்த பின்பு, இன்று ஒட்டுமொத்த தேசத்துக்கான ஒரு பிரச்சினையாக மது உருவாகி நிற்கிறது. காந்தியின் அந்தக் கனவு நிறைவேறுமா?
நன்றி: இந்து தமிழ் திசை (08 – 10 – 2024)