பயிர்களுக்குக் குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையை (Minimum Support Price - MSP) தீர்மானிக்க 1.5 மடங்கு என்ற சூத்திரம் பயன்படுத்தப் படுகிறது.
இது 2018-19 ஆம் ஆண்டின் மத்திய நிதிநிலை அறிக்கையின் போது அறிமுகப் படுத்தப் பட்டது.
இதன்படி, பயிர்களுக்கு வேண்டிய குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையானது அந்தப் பயிர்களுக்கான உற்பத்திச் செலவை 1.5 மடங்காக்கி ஒரு ‘முன்பே தீர்மானிக்கப்பட்ட கொள்கையாக’ நிர்ணயிக்கப் படுகிறது.
இதன் கீழ், விவசாயச் செலவுகள் மற்றும் விலைகளுக்கான ஆணையம் மட்டுமே ஒரு பருவத்திற்கான உற்பத்திச் செலவை நிர்ணயித்து இந்த சூத்திரத்தைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.
இந்த ஆணையம் கள அடிப்படையிலான எந்தவொரு செலவு மதிப்பீடுகளையும் செய்யாது.
ஒவ்வோர் ஆண்டும் வேளாண் அமைச்சகத்தின் கீழ் செயல்படும் விவசாயச் செலவுகள் மற்றும் விலைகளுக்கான ஆணையம் 23 பயிர்களுக்குக் குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலைகளைப் பரிந்துரைக்கும்.
பருவமழைக்குப் பிந்தைய அல்லது காரீப் பருவத்தில் பயிரிடப்படும் 14 பயிர்களும், குளிர்காலம் அல்லது ராபி பருவத்தில் பயிரிடப்பட்ட ஆறு பயிர்களும் இதில் அடங்கும்.
ஒவ்வொருப் பயிருக்கும் மூன்று இதர வகையான உற்பத்திச் செலவுகளையும் இது கணக்கிடுகிறது.
அவை A2, C2 மற்றும் A2 + FL என்பவையாகும்.
A2 விவசாயிக்கு ஏற்படும் அனைத்துச் செலவுகளையும் உள்ளடக்கியதாகும்.
இதில் உரங்கள், விதைகள், பூச்சிக் கொல்லிகள், தொழிலாளர் கூலி, நீர்ப்பாசனச் செலவுகள் ஆகியவை அடங்கும்.
A2 + FL என்பதில், A2 என்பதின் கீழ் ஏற்படும் அனைத்துச் செலவும் மற்றும் குடும்ப உழைப்பின் மதிப்பும் அடங்கும்.
C2 என்பது சொந்த நிலத்தின் மீது வாடகை, வட்டிக்குச் செலவிட்டது மற்றும் நிலையான மூலதனச் சொத்துக்கள் மற்றும் A2 + FL செலவு ஆகியவற்றை உள்ளடக்கிய ஒரு விரிவான செலவாகும்.